Matematiği kim buldu? Matematik kim icat etti, ne zaman ve nasıl bulundu?
En eski bilimlerden biri olan ve bilimlerin Carl Friedrich Gauss tarafından ''Bilimlerin Kraliçesi'' olarak nitelenen matematik sayı, küme, kesir gibi kavramları inceleyen bir bilim dalı olarak ifade edilmektedir. Bu özelliğinin yanı sıra bir bilim dili olarak kabul edilen matematiği kim buldu? Matematik ne zaman bulundu? Sözcük olarak ilk kez Pisagor Okulu öğrencileri tarafından kullanılan ve ben birim anlamına gelen ''Matesis'' kökünden türeyen matematik ilk kez nerede bulundu? Ayrıntılar içeriğimizin devamında…
Evreni ve tabiatı anlamak için önemli bir araç olarak görülen matematik nasıl bulundu? Matematik kim icat etti? İşte, tüm detaylar.
Matematik Nasıl Bulundu? Matematiği Kim Buldu?
Matematik kelimesinin ilk kez M.Ö. 550’lerde Pisagor Okulu’nda kullanıldığı düşünülmektedir. Yazılı kaynağa ise ilk Platon ile girmiştir.
Matematiğin nerede ve nasıl ortaya çıktığı ile alakalı kesin bir bilgi olmamakla birlikte, bu konu hakkında bazı tarihi belgelerden yararlanmaktayız. Elde bulunan bu belgeler incelendiğinde matematiğin, M.Ö. 3000 ile M.Ö. 2000 yılları arasında Mezopotamya ve Mısır coğrafyasında ortaya çıktığı sonucuna ulaşılmaktadır.
Matematiğin ortaya çıkışını sağlayan sebepler hususunda ise iki farklı görüş bulunmaktadır. Bunların her ikisi de matematiğin Mısır’da ortaya çıktığını ileri sürmekte fakat sebeplerini farklı şekillerde değerlendirmektedir.
İlk görüşe göre matematik; Mısır’da bulunan Nil Nehri’nin taşma zamanını hesaplama ihtiyacından doğmuştur. Nil’in taşması sonucu toprak sınırlarının ortadan kalkıyor olması, sular çekildikten sonra bu sınırları yeniden tayin etme ihtiyacını doğurmuş ve bu durum da matematik ve geometrinin ortaya çıkışına zemin hazırlamıştır.
İkinci görüş ise matematiğin ortaya çıkma sebebini tamamen bir entelektüel meraka bağlamaktadır. Buna göre; Mısır’ın tek entelektüel sınıfı olan Ruhban sınıfındaki rahipler; kendilerini meşgul etmek için matematiği icat etmişlerdir.
Matematiğin ilk örneklerine rastladığımız Mısır ve Mezopotamya uygarlıkları incelendiğinde, Mezopotamya’nın matematik konusunda Mısır’dan ileri olduğu görülmektedir. Sümer, Akad ve Babil gibi uygarlıklar incelendiğinde, onluk tabanda bir sayı sistemi kullanmaları, dairenin iç açılarını 360 derece olarak buldukları ve ikinci dereceden denklemler üzerine çalışmalara yaptıkları dikkat çekmektedir. Herhangi bir teorem ve ispat içermeyen bu matematikte tamamen deneysel ve ihtiyaca dönük bir anlayış hâkimdir.
Yunan medeniyetinin sahip olduğu matematik anlayışı ise Mezopotamya’nın aksine zanaattan ziyade bir sanat olarak öne çıkmaktadır. Günlük hayatta işe yararlılığın yanında getirilen ispatlar son derece değerlidir. Thales, Öklid, Pisagor gibi önemli matematikçilerin yanında yaklaşık 100 farklı matematikçinin isimleri günümüze kadar ulaşmıştır.
İslam dünyasında 8 ile 14. yüzyıl arasında yetişmiş olan matematikçiler de geometri ve matematik tarihine önemli katkılar sunmuşlardır. ‘’Cebirin Babası’’ olarak değerlendirilen Harezmî, dünya üzerindeki ilk cebir kitabını yazmıştır ve bu eser Rönesans dönemine kadar Avrupa okullarında okutulmuştur. Onluk sayı sistemi, basamak kavramı ve sıfır sayısı da Harezmî vasıtasıyla Avrupa’ya taşınmıştır.
1700 ile 1900 yıllarını kapsayan dönem ise Klasik Matematik Dönemi olarak adlandırılmakta ve matematiğin altın çağı olarak değerlendirilmektedir. Bu dönemde kalkülüs bulunmuş ve birçok teorem matematiğe kazandırılmıştır. Aynı zamanda bu dönem, matematiğin bütün bilim dallarını kapsadığı bir dönem olarak dikkat çekmektedir. Bugün okullarda okutulan matematiğin büyük bir bölümü bu klasik dönemin bir ürünüdür.
1900’lü yıllardan itibaren uygulanmaya başlanan matematik ise modern matematik olarak isimlendirilmiştir. Bu dönem, matematiği belirli yasalara dayandırma çabasıyla ilgilenmektedir. Klasik döneme göre daha görece, kavramsal ve soyut olarak değerlendirilen modern matematik, bu özelliğiyle yüksek bir bilimsel düzeye ulaşmıştır.
