Ünlü aktör Faruk Peker: Ambargoluyum!

Nasılsınız Faruk Bey?

Fena değilim. İyiyiz.

Uzun süredir ekranlardan uzaksınız neler yapıyorsunuz bu dönemde?

Senaryo ve kitap yazıyorum.

Kitap derken?

Yaşadıklarımı yazıya döküyorum. 1973'ten beri tuttuğum anılarımı anlatan bir kitap yazıyorum. Normalde senaryo yazmaya alışık bir insandım. Daha önce yazdığım senaryoları çektim ve oynadım. Senaryo yazmak kolaymış. Nasıl kolay; Yer, zaman, oyuncu diye ayırıyorsun, sayfaya diyalogları döküyorsun. 60-100 kişi bir araya geliyor ve canlandırıyor. Bu 60-100 kişinin canlandıracağı olayı sadece beyaz bir sayfaya dökmek her baba yiğidin harcı değilmiş. Sonra baktım çevreden güzel tepki alıyorum yazdıklarımı bir macera romanına çevirmeye karar verdim. 300 sayfayı tamamladım. Kahramanı kim; Faruk Peker...

Neden Ankara peki?

Ankara doğumluyum. Dostlarım buralarda. İstanbul'da gidişat iyi değildi. Üzerime bir örtü alıp saklanmak daha iyi geldi.

Hala çok fitsiniz?

Genetiğin ve sporun etkisi. Babam tenisçi olmamı isterdi ama basketbol oynadım. Önce Ankara Koleji'nde başladım, ardından da Galatasaray'da kariyerim devam etti. Babam da iyi bir tenisçiydi. Hatta beni Wimbledon'da oynayan ilk Türk yapmak isterdi. Hayaliydi.

Sektörden neden uzaklaştınız?

Sektörden uzaklaşmadım. Kim mesleğinden uzaklaşmak ister ki. Herkes mesleğini icra etmek ister ama bana ilgi yok. Benim işim sinema ama maalesef yapamıyorum. Teklif gelirse hazır durumdayım.

Neden teklif gelmiyor sizce?

Bir şeyler söylerim ama çok can yakar. Usturuplu gitmeye çalışayım. Bu sorunun muhattabı aslında ben değilim. Ben her zaman demişimdir ki; Keşke müzisyen olsaydım. Sokakta oturur, önüme bir mendil açar gitar çalardım. Sokak müzisyenliğinden star olan insanları görüyoruz. Avrupa'da ve Amerika'da yaşarken bizzat gördüm. Gitar çalmak ne ister; bir amfi, bir gitar, iyi-kötü kafanda da melodiler, elinde de ustalık. Ama film çekmek böyle değil. En az 60 kişilik ekip lazım. Ekibin başında kim oturuyor prodüktör. Senaryolar yazdım, prodöktürlere götürdüm ama kimse geri dönmedi. Kimse de oyunculuk için de çağırmadı.

Ambargolu olduğunuzu mu düşünüyorsunuz?

Evet, düşünüyorum açıkçası. Hollywood ve Avrupa sineması benim yaşıma gelmiş aktörlerini dibine kadar kullanmaya devam ediyor. Onlardan maksimumunu alıyor. Beni kullanmak istemiyorsa adam ben ne yapabilirim ki? Karar verici prodüktörler.

Oyunculuk serüveni nasıl başladı? Sizi biri mi keşfetti?

'Keşfeden' desek mi aslında... (Gülüyor) Yılmaz Duru keşfetti ama keşfinin zevkini sürmekten kendini men etti. Hayatta değil kendisi. Allah rahmet eylesin. Ferhat ile Şirin (Bir Aşk Masalı) için bana teklifte bulundu. Yaşım tutmuyordu o dönem ailemle görüştü. Verdiği sözleri tutmadı, tutmadığı gibi adımı da spekülasyonlara karıştırdı. Yazdığım kitapta da bunu belgeliyorum zaten.

Ne gibi spekülasyonlar?

Moskova'ya gitmişiz Türkan Şoray ile 'Bir Aşk Masalı' filmini çekiyoruz. Aslanlar gibi oynuyorum. Sonra ben filmi bırakmışım ekstra para istemişim. Ben Türkiye Cumhuriyeti'nin Eski Başbakanlarından Recep Peker'in torunuyum. Babama ve anneme karşı sorumluluğum var. 20 yaşındayım o zamanlar. Babamı o dönem tanıyanlar bilir nasıl bir insan olduğunu. Bu filmin gizli ortaklarından bir tanesi Allah rahmet eylesin ünlü bir kabadayı idi. Ben öyle bir şey yapsam, o filmi Moskova'da bıraksam neler olurdu. Bir kere sen bir yalan atarken senaryonu sağlam yazacaksın. Babam git oyna demiş bu şartlarda biz de gidip oynamışız. Niye uydurdular bu yalanı; çünkü ben seninle 5 yıllık anlaşmaya imza atmamışım. Bütün sebebi bu... Bana yar olmadı, başkasına da yar olmasın... Birisi de 'Gel bakayım sen böyle bir terbiyesizlik yaptın mı?' demedi...

Sinemadan kazandığınız parayla yatırım yaptınız mı?

Hiç yatırım yapmadım. Kazandığım parayla dünyayı gezdim. Set biter bitmez yurt dışına giderdim. Turistik geziler değildi. İki aylığına çıkardım dokuz ay kalırdım. İyi İngilizcem olduğu için de yurt dışında çevre edindim.

Sektörden görüştüğünüz kişiler var mı?

Hayır. Nedenini anlatmak için psikoloji, sosyoloji, tarih ve antropoljiye girmek lazım. Türkiye'de oyuncular dost olamıyor. Benim samimiyetle açıldığım, dost olmaya uğraştığım oyuncular oldu. Ağabey dedik, saygılı davrandık fakat film bitti, dizi bitti, ortaklık da bitti. Belki başkalarının dostluğu vardır tabi. Ben beceremedim, benimle beceremediler. Kimseyi suçlamıyorum.

Çok filmde rol almadınız ama akıllara kazındınız...

Hakan Ural'ın beni uyandırdığı bir konu. Hakan dedi ki; Türkiye Cumhuriyeti'nde en az filmi ve diziyi çekip en çok tanınan adam sensin.

23 tane filmim, 6-7 tane dizim var. Bunların bazılarında da misafir oyunculuk yaptım.

Rol arkadaşınızla hiç aşk yaşadınız mı?

Hayır. Şöyle dersen; Kendini aşık sandın mı ya da rol arkadaşın kendini sana aşık sandı mı... Öyle şeyler oldu. Rol yapıyorsun. 'Gibi' yapmıyorsun ki... Yoksa kamera denen şey seni yakalar. Kamera seyircidir. Ne yapman lazım. Aşığı oynuyorsan aşık olacaksın. Ama nasıl aşık olursun. Fanusun içinde aşık olursun. O fanus da kameradır. Fanusun dışında bunu devam ettiriyorsan iş ahlakına ters düşersin.

'İffet' filmi hala akıllarda...

Efsaneyi yaratan rahmetli Kartal Tibet'tir. O sahne de Kartal Tibet'in aklına geldi. Kartal Tibet'in dehası.

O sahneyi nasıl anlattı?

Sabah 08:00 Belgrad Ormanı'ndayız. Rahmetli Kartal Ağabey dedi ki; "Faruk öyle bir şey yapacaz ki, 50 sene konuşulacak". Taşı 50 seneye attı. Ben de yeni yetmeyim, 25 yaşındayım. "Nasıl olacak ağabey?" dedim. Ahmet Sezerel de asistanı. Daha Müjde sete gelmemişti. Hemen provayı yaptık.

Müjde Ar o sahneyi duyunca ne dedi?

Müjde'nin ne dediğini açıkça söylemem, yayınlayamazsın çünkü. (Gülüyor) İlk yorumundan sonra kahkahalarla güldük.

Peki siz bu sahnenin bu kadar konuşulacağını düşünüyor muydunuz?

Kartal Ağabey söyleyince bir 10-15 sene diye düşündüm. Zaman geçtikçe, bu sahnenin vuruculuğu yerleştikçe Kartal Ağabey'e olan saygım daha da arttı. 40 yıldır konuşuluyor, 10 senesi daha var.

Yavuz Turgul ne dedi, senarist oydu?

En ufak bir fikrim yok. Kartal Ağabey ile ikisi arasındadır. Hatırladığım, senaryoda o sahnenin boş bir sayfa olduğuydu. Yani yazılmamıştı senaryo. Standart bir sahne olmamasını Kartal Tibet en başında düşünmüştü sanırım.

'Cemil' karakteriyle üzerinize 'kötü adam' karakterinin yapıştığını düşünüyor musunuz?

Hiç düşünmüyorum. 'Cemil' kötü bir adam değildi ki... Zamanının genç bıçkınıydı. Hemen sonraki sahneyi açıp izleyin. 'İffet' ne diyor sazlıkların arasında; 'Ben bambaşka bir şekilde hayal ediyordum.' O sahne tecavüz değil, 'Cemil'in seksüel bir fantezisiydi...

Kartal Tibet'in sizde yeri çok ayrı sanırım...

Oyuncu ve aktör dediğin vahşi bir at olmaktır. Semeri de vurmayacaksın. Semer vurduğun zaman o at idare edilir olur. Semer vurulmamış haliyle oyuncuyu role getirmek lazım. Vahşi atı filmin yolunda tutabilene yönetmen denir. Kartal Ağabey böyle birisiydi. Kartal Ağabey hiçbir zaman semer vurmadı ama kontrolümü tatlı dille tutup performansımı aldı. 'İffet'de ben kimim ki? Beni oynatan Kartal Ağabey'dir. Aktör normal bir adam değildir, kafadan çatlaktır. Normal adam olsa 9-5 işi olur. Aktör dediğin biraz hastadır. Kartal Tibet gibi raya oturtacaksın, lokomotif olacaksın, oyuncular da vagon olacak. Bunu becerdiğin zaman 'İffet' ve Kartal Ağabey'in çektiği diğer filmler gibi yapımlar çıkar. Osman Sedenler, Orhan Aksoylar çıkar...

'Şöyle bir rol gelse de oynasam' diyor musunuz?

Çoğu aktör 'şöyle bir rol gelse de' diye bir tarifte bulunabilir. Ama aktör dediğin macun gibidir. Ben isterim ki zor bir rol gelsin, titreyeyim, gece uykularım kaçsın. 'Becerebilecek miyim?' diye yönetmeni arayayım. Oyunculuk heyecanı hala kanımda. Şu anda düşündüğüm gibi bir rol gelse, heyecanla saldırırım, önüme çıkanı da yerim. Bir aktör sete çıkarken, semer vurmayan bir yönetmenle birlikte önüme çıkan mesafeyi soluksuz yutacağım demesi gerekir.

Eşinizden boşandınız sanırım...

Evet, 96 yılında ayrıldık. 4 sene 11 ay evli kaldık.

Neden ayrıldınız?

Geçimsizlik. Uymadı, olmadı. Ben evlilik adamı değilim. Doğru insanla evlilik adamıyım ama yanlış olunca evlilik düşmanı da olabiliyorsun. Yanlış filmde olursam çok kötü bir aktör olurum, yanlış evlilikte de çok kötü bir koca olurum. Eski eşim 'çok kötü bir eşti' dese haklı olabilir. Çünkü onunla olan evliliğimde başarısızdım.

Şu an hayatınızda biri var mı?

Var gibi ama yok. (Gülüyor) Artık yaşlandık, bakış açımız değişti, beklentiler değişti. İlişki yaşamak çok zor oldu. Aşk, bulursan dört elle yapışacağın, bırakmayacağın bir şey oldu ama bulması da çok zor oldu.

Tekrar evlenmeyi düşünür müsünüz?

Tabii ki düşünmüyorum. Artık beni kimse almaz deyip topu taça atayım. (Gülüyor)

Büyükbabanız ve eski başbakanlardan Recep Peker'in fotoğrafının önündeyiz, kendisiyle hiç zaman geçirebildiniz mi?

Maalesef. O 1950'de vefat etti ben ise 1956'da doğdum.

Çocuğunuzun olmasını ister miydiniz?

İnsanlar yanlış anlayabilir ama iki tane köpeğim oldu. Ben onlara baktıktan sonra bir çocuğum olmadığı için haklı gördüm hayatı. Bir çocuğum olsaydı eğer, o çocuğa kan kustururdum herhalde. Çünkü benim babam da bana kan kusturdu bir nevi. Örf, adet, terbiye, bilgi, görgü aksettireceğim diye tabiri caizse işkenceye tabi tutardı. Onun içindir ki Allah böyle uygun gördü.

Pişmanlıklarınız var mı?

Var tabi, çok ciddi pişmanlıklar... Benim için derin bir konu, kitapta da yazdım. Çok ciddi olanları burada paylaşmam zor. Halbuki bundan iki sene öncesine kadar 'yaptığım hiçbir şeyden pişman değilim' tribindeki bir adamdım.

Peki ne değiştirdi bu düşüncenizi? İki yılda ne oldu?

Çok basit şekillerde insanlarla anlaşabilirmişim. Ortak noktada buluşabilirmişiz. Egom varmış gibi bana davrananların davranış biçimleri beni egoya sürüklemiş.