'Barda'da 17 yıldaki değişimler konu edinildi

'Barda'da; geçmişin günümüze kıyasla masum kaldığı, eskisinden daha vahşi, daha karanlık, daha acımasız sosyal çevremizde, dokunsak patlayacak gibi duran toplumsal kutuplaşmaların tam ortasında, şehrin bambaşka bir yerinde bambaşka bir barda, tüm kabuslarınızın ötesinde bir gece adım adım ilerliyor.

Gösterime 29 Kasım'da girecek olan 'Barda'nın galası gerçekleştirildi. Filmin yönetmeni Hande Türkel ile oyuncuları duygu ve düşüncelerini paylaştı.

Hande Türkel: Filmde 17 yılda neler değiştiğini anlatıyoruz. 17 yıl sonra o bara kimler girdi? 17 yıl içinde suçlu ve suçun tanımı nasıl değişti Türkiye’de? İlk Barda’da büyük bir aşağılık kompleksi izlemiştik biz ve ondan kaynaklı bir şiddet hikâyesi vardı. Şimdi ise bir üstünlük kompleksinden bir hikâye var. Her şeyi yapabileceğine ve bundan dolayı yargılanmayacağına inanan insanların hikâyesini izleyeceğiz. Aslında 17 yılda Türkiye’de neler değiştiyse filmde de onu izleyeceğiz. Filmin yaratım aşamasını Serdar Akar ile birlikte gerçekleştirdik. Serdar hoca ile çalışmak benim için çok keyifliydi.

İdris Nebi Taşkan: Psikolojik olarak zorlu bir süreç geçirdik. Bu kadar yetenekli ve harika insanlarla aynı projede olduğum için kendimi çok kıymetli ve özel hissediyorum. Umarım beklentileri karşılar.

Melisa Berberoğlu: Hande hocama ve oyuncu arkadaşlarıma cesaretinden dolayı teşekkür etmek istiyorum. Biz cesur bir proje yaptık. Biz bu filmle adaletsizliğin ve haksızlığın sesi olmaya çalıştık, umarım ses olabilmişizdir.

Berkan Şal: Biz aslında herkesin yaptığı gibi susmamayı denedik, bir tepki vermeye çalıştık. Bizim de tepkimiz bu.

Cem Söküt: Buradan bütün ekip arkadaşlarımıza teşekkür ediyorum. Psikolojik olarak afalladığımız anlar oldu ama yine de kalkıp toparlayabildik kendimizi. Biz aslında gerçekleri göz önüne sunduk. İnsanların bakış açısına göre gerekli mesajın alınacağını düşünüyorum. Zevkli geçti diyemeyeceğim set hiç eğlenmedim umarım herkes bir ders çıkarır.

Melissa Değer: Hande hoca gibi oyunculara müthiş alan sağlayan bir yönetmenle çalıştığım için çok mutluyum. Psikoloji çok ağır bir filmde oynadığımız halde iyi atlattığımızı düşünüyorum. Filmin çok doğru bir zamanda çıktığını düşünüyorum.

Kıvanç Baran Arslan: Ben bu filmde hayatımda şiddet görmemiş bir insan olarak şiddet gören bir insanın empatisini kurabildim. Hepimizin artık alıştığı ve kabul ettiği şeylerin kabul edilmemesi gerektiğini bir kez daha anlayabileceğimiz bir film olduğunu düşünüyorum.

Doğa Yiğit: O setin içinde büyük resme hep birlikte bakabiliyor olmak bence çok güzeldi. Bu hikâyeyi tekrar anlatma cesaretinin bir parçası olduğum için çok mutluyum.

İlker Kızmaz: Ben sette ve filmde çok az bulunabildim fakat şöyle bir şey fark ettim. ‘Bu bir şiddet filmi mi?’ diye soranlara bir şey söylemek istiyorum. Filmdeki şiddetle gerçek hayattaki şiddeti bir karşılaştırırlarsa bir farkındalıkları olacaktır diye düşünüyorum. Nerede daha çok şiddet var ve kimler şiddet görüyor anlayabilecekler diye düşünüyorum.