İsviçre - Türkiye maçının yazar yorumları

Her şeyin çok çabuk değişime uğradığı günümüzde eski alışkanlıklarımızdan kurtulma zamanı geldi de geçiyor. Her alanda olduğu gibi futbol da değişiyor. Ya bu değişime ayak uyduracağız ya da umut satmaya devam edeceğiz…

ALİ ECE: Biz bitti demeden bitti! Bu kez gerçekten maça iyi başladık ama hemen bittik! İlk 3 dakikada 3 şut çektik. Ancak hemen dönüşünde turnuva öncesi en güçlü yönümüz gözüken savunmamız yine mavi ekran verdi. Uğurcan’ın kapattığı köşeden ilk golü yemesi ayrı hayal kırıklığı.

Golden sonra yine denedik, şutlar çektik lakin bu kez de Shaqiri’ye adeta, 'Al da at' dercesine şut fırsatı ve açısı verdik. Shaqiri, en son bu kadar rahat şut atma şansını Liverpool yedeklerinin şut antrenmanında cansız kukalar, koniler karşısında bulmuştur! Devre arasında BBC yorumcusu Bennett, “Sadece Türkler'in değil hepimizin turnuvanın iyi anlamda sürprizi olmasını beklediğimiz Türkiye sevenlerine çok kötü bir sürpriz yaptı” mealinde tweet attı.

Norveç, Hollanda gibi ekipleri yenecek gücü gösteren oyuncularımıza da sormak gerek: Turnuva öncesi hazırlığı, antrenmanları, hazırlık maçı tercihleri bu kadar mı düşük kalitedeydi ki bu büyük hayal kırıklığı ortaya çıktı? Şenol Güneş hocaya da şunu sormak gerek: Dünya Kupası elemelerindeki iyi başlangıcı sürdürüp, finallere gitme hakkı kazanırsak, yine aynı hazırlık süreci hatalarını yapacak mıyız yoksa ders çıkartacak mıyız?

ŞANSAL BÜYÜKA: Herkes küskün... Kalem küskün... Millet küskün... Bu millet ızdırap çekmekten, hayal kırıklığı yaşamaktan, her yarışı “mutsuz son”la tamamlamaktan bıktı artık... Kalemler kötü yazmaktan usandı artık... Bu rezillik kaderimiz olamaz. Euro 2020‘ye “sürpriz takım, gizli favori” olarak giden milli takım, şampiyonanın “en kötü” takımı olarak dönüyor.

Yakışıyor mu bize? Yakışıyor mu, sezon boyu Avrupa’yı sallayan bizim çocuklara? Avrupa takımlarında üst düzey performans gösteren “bizimkiler”, acaba “Türk’ün Türk’e ettiğini kimse etmez” misali bir takımda buluşunca birbirlerini mi bozuyorlar?

Çok acı yenilgiler, çok dramatik maçlarımızı izledim. Böylesine “Aciz“ kaldığımız bir şampiyonayı hiç hatırlamıyorum. Oynamadık, adeta teslim olduk. Pes ettik, Şenol Hoca bile yerinden 90 dakika kalkmadı. Futbolda her şey var ama açıkçası bu kadarı ayıp oldu.

Bizim çocuklar, reklam filmlerinde oynarken gösterdikleri performansın yarısını bu maçlarda gösterseler, belki de birden fazla gol atar, birkaç puan alır, bu millete bu kadar ızdırap çektirmezdik. Üzülmedik, utandık...

UĞUR MELEKE: Şenol Güneş’in turnuvadan bir hafta önce yaptığı bir basın açıklamasını izlemiştim. Aynen şu sözcükleri kullanmıştı deneyimli hoca: “İtalya’yı hangi bölgede karşılayacağımızı henüz kararlaştırmadım. Üçüncü bölgede baskıya mı gideceğiz, ikide mi karşılayacağız, bu bir hafta içinde belirleyeceğiz.”

Roma’daki maçı izlemişsinizdir, İtalya’yı hiçbir yerde karşılamadık! Kendi ceza alanına doluşmuş dokuz ay-yıldızlı oyuncu izledik 90 dakika boyunca. Tamam, İtalya çok güçlüydü dedik, sineye çektik. Sonra Bakü’ye geldik, ne Galler’e ne de İsviçre’ye önde baskı yaptık bu kez de...

Ve şunu çok iddialı biçimde söyleyebilirim: Turnuvada hiçbir rakibine karşı önde baskı yapmamış tek takımız. Kuzey Makedonya dahi, Ukrayna’ya 45-75 arası önde baskı yaptı. Bir tek bizim takımımız, her rakibini inatla kendi yarı sahasında bekledi.

BÜLENT TİMURLENK: Ne İtalya'yı ne Galler'i doğru analiz ettik. İsviçre maçında mucize bekleyenler, Milli Takım kötü giderken doğru zamanda doğru eleştiriyi getiremeyenlerdir. Üç maçta da doğru 11'i bulamadık. Kadro 26 kişi olunca malzeme bol görünüyor ama bazen mutfaktaki insanın bile bol malzeme karşısında kafası karışır. Ne iyi bir yemek çıktı, ne de baharatı adına takım ruhu, takım oyunu vardı.

Hikâyenin sonunda Roma'ya giden de İstanbul'a dönenler de Bizim Çocuklar. Gerçek ve düzeyli eleştirilere kulaklarınızı kapatırsanız, başkalarının galibiyet şarkılarını dinlersiniz.

ALİ GÜLTİKEN: Orta alan ve hücumdaki oyunculardan da ne verim alabildik ne de sonuca katkı. Bu maçta sol bek oynayan Mert'in en etkili şutlara imza attığını söylersek hücumdaki verimsizliği daha net tarif etmiş oluruz.

Futbolda galibiyetler sonrası kullanılan 'Çok rahat kazandık' cümlesini biz kullanamadık ama oynadığımız her rakibin bunu kullanmasına müsaade ederek bir daha hatırlamak istemeyeceğimiz bir turnuvaya daha veda ettik.