Bir yaz günü ölmek gerçekten ölmek mi?

Bedensel ölüm son değil.. Çetin Altan’ın güzel lafıdır.. “Bir kişinin adı son kez bir yerde anılır.. Sonra bir daha ondan konuşan çıkmaz.. İşte kişi adının son kez anıldığı o gün ölür..” diyordu.. Ufuk Güldemir bu açıdan şanslı..

Ölçülere gelmeyen ölçülerim vardır.. Vaktinin yaklaştığını kestirmek mesela.. Yirmili yaşlarında tanıdığın insanları düşüneceksin..

Onların yarısından fazlası, üzerinde “Küll-i nefsin zaikât-ül mevt..” yazılı yeşil çuhanın altında yolculuğa çıkmışsa bileceksin ki senin otobüsün de her an gelebilir..