"Keşke seni tanısaydım baba"
Onlar, babalarını yıllar önce 'karanlık' cinayetler sonucu kaybettiler. Birçoğu, babası öldürüldüğünde henüz birkaç aylıktı. Bazıları ise çocukluk veya gençlik çağlarındaydı... Babalarını hep annelerinden ya da ikinci ağızlardan dinlediler. Babasız büyümeyi, Habertürk'e anlattılar...
ABONE OL
Ümran AVCI/İSTANBUL
Dr. Ali Naki Kaftancıoğlu (1980’de katledilen yazar Ümit Kaftancıoğlu’nun oğlu):
“UZUN süre, babamızın öldüğüne inanamamıştık. Her an gelecekmiş gibiydi. Gelmeyince yalnızlık hissi, içlenmeler, gözyaşı atakları olurdu. Babasız olmak, desteksiz kalmaktı. Babamdan sonra ev daha sessiz oldu, içe kapanık hale geldik, birbirimizden koptuk.”
Dicle Anter (1992’de silahlı saldırıda öldürülen Musa Anter’in oğlu):
“BABAMI çok özlüyorum. Biz ‘baba’ hissini doya doya yaşayamadan onu katlettiler. O acı, baba özlemi ölünceye kadar kalacak.”
Yazı Boyutua
Yazı Boyutua
GÜNÜN ÖNEMLİ MANŞETLERİ