Günde 77 dolar harcayıp dünyayı dolaşan kız kardeşler!

Burçin ve Burcu Ören kardeşler, spor perakende sektöründe sabah 8 akşam 5 arası çalışıyorlardı. Bir zamandan sonra şehir hayatı, stres hatta ve hatta çok severek yaptıkları işleri bile onlara yorucu gelmeye başladı. Onlar da işlerinden istifaettiler, para biriktirmeye başladılar ve üç ay önce Asya turuna çıktılar!

Sisters Away adı altında maceralarını anlatanBurçin ve Burcu kardeşleri Kamboçya'da yakaladık, yaşadıklarıheyecan dolu serüvenleri hakkında konuştuk...

- İlk olarak kendinizi anlatır mısınız? Geziye başlamadan öncekihayatınız nasıl geçiyordu?

Burçin:Spor perakende sektöründe operasyon sorumlusuydum. Haftanın 5 günü, 8.00-17.00 arası severek çalıştığım, hafta sonlarını ailem ve arkadaşlarımla geçirdiğim oldukça düzenli bir hayatım vardı. Hafta içi çok erken kalktığımdan, sadece hafta sonları sosyalleşebildiğim keyifli ancak bir o kadar da yorucu bir hayat...

Burcu: Spor perakende sektöründe yöneticiydim. Çalışma saatlerim Burçin'inkine göre biraz daha rahat olmakla beraber benim de benzer bir düzende hayatım vardı. Burçin'le Şişhane'de çok sevdiğimiz bir dairede oturuyorduk. İş, aile, arkadaşlar, spor... Üniversite son yılımda part-time olarak çalışma hayatına atıldım. Sonrasında da ara vermeden kurumsal hayatla dolu 10 yıl geçti. Son 6 yıldır hayalini kurduğum, parçası olmaktan gurur duyduğum bir şirkette ve sevdiğim insanlar ile beraber çalışıyordum.

- Seyahate çıkmaya nasıl karar verdiniz?

Burçin: Çocukken en büyük hayalim hostes olup dünyayı gezmekti. Üniversite biter bitmez iş hayatına atıldığımdan hiçbir zaman istediğim gibi gezme şansım olmadı. Hayatımı seyahat ederek sürdürmeye 3 ay önce başladım. Sürekli yolda olma fikri ve hali başta heyecan verici olduğu kadar korkutucu da geldi. Ancak tüm korkular yola çıkana kadarmış. Her gün yeni bir şehirde, yeni bilinmezliklere uyanmak heyecan verici. Şu an yaptığımız seyahat, bir çocukluk hayali veya bir tutku olmanın dışında kendimize daha mutlu olabileceğimiz bir hayat formu bulma arzumuzla ortaya çıktı. Bunu tetikleyen şeyler de var tabii. Ülkedeki kaos, bu kaosun içinde kadın olmak, geleceğimizi görememe bir de hayatın ne kadar kısa olduğunu sorguladığımız noktada daha fazla yerimizde durmamalıyız dedik. Henüz evli ve çocuk sahibi değilken, çok büyük sorumluluklar altına girmemişken düzeni bozmak için en doğru zamandı.

Burcu: Kendimi bildim bileli şu an yaptığım şeyi yapabilmeyi diledim. Çalışma hayatım 'Kaç gün iznim var?', 'Bayramlar hafta içine mi hafta sonuna mı geliyor' hesapları ve sonrasında o tatiller için yaşayarak geçti. Hep tadı damağımda kaldı, hiç yetmeden dönüp bir sonraki tatil planı için başa sardım. Seyahati yaşam biçimine döndürme kısmı yolun çok başında olduğumuz için belirsiz çünkü biriktirdiğimiz parayı harcıyoruz ve bir gün o para bitecek. Bir de ek olarak, aslında bu düzeni de sorguladığımız bir dönem geçirdik. Çocukluğumuzdan beri hayat hep bir yarış, koşturma içinde geçti. Hep bir sonraki adım için hazırlandık, ailemiz de bize iyi bir gelecek sunabilmek için bizimle beraber yıllarca bu koşturmanın bir parçası oldular, maddi ve manevi hakkı ödenemeyecek bir ömürlük destek. İyi bir lise, üniversite ardından iyi bir iş, iyi işi buldun sonra yükselmek için defalarca kendini ispatlama çabası... Bu, Burçin'e de bana bu kadar yılın sonunda biraz fazla geldi. Herkesin hayattan beklentisi ve ondan çıkardığı anlam farklı. Biz bu döngünün dışında ne olduğunu görmek istedik.

- Seyahat öncesi maddi olarak ne gibi hazırlıklar yaptınız? Gezi için ayırdığınız bütçe nedir?

Yolculuk öncesinde 13 ay boyunca para biriktirdik. Kendi evimizi kapatıp, ailemizin yanına taşındık. Sosyalleşmeyi unuttuk diyebiliriz. Arkadaşlarımızla çok daha az görüştük. İş çıkışı kokteyllerini, hafta sonu kaçamaklarını bıraktık.

Günlük ulaşım, konaklama, yemek ve aktivite için toplamda 77 dolar harcıyoruz. Bazı günler bu rakamı aştığımız bazen de çok altında kaldığımız oluyor. Bir excel dosyamız var. Günü gününe tüm harcamalarımızı detaylı tutuyoruz.

- Aile ve arkadaşlarınızın dünyayı seyahat etme kararınıza tepkileri ne oldu?

Yola hazırlanmak maddi olduğu kadar manevi güç de gerektiriyor. Biz bu anlamda çok şanslıydık ki bu yolcululuğun hayalini kurmaya başladığımız andan itibaren başta annemiz ve anneannemiz olmak üzere tüm sevdiklerimiz bizi çok destekledi. Ne yapıyorsunuz işi gücü bırakıp diyen çıkmadı hiç.

- Yolculuğunuza ilk ne zaman ve nereden başladınız?Hangi ülkelere, hangi şehirlere gittiniz? Seyahat planınızdan bahseder misiniz?

15 Ağustos’ta yola çıktık. Endonezya ile başlayıp, Malezya, Tayland ve Laos'u gezdik. Şu anda neredeyse bir aydır Kamboçya'dayız. Önümüzdeki günlerde Filipinler'e geçeceğiz. Hatta orada annemizle buluşacağız. Bir ay boyunca o da bizimle olacak.