*
Liberal entelijansiyamız ise kökenine, yani Aydınlanmacı, din düşmanı reflekslerine geri dönüyor. Aylarca durup Gezi Parkı direnişinden mülhem gayretkeşlikle kaleme sarılan yazarın halka iç savaş hezeyanı zerkeden No Pasaran başlıklı metni, hiç de spontane olmayan böyle bir "öze dönüş" hikâyesinin göstergesiydi. Yıllarca Kürt meselesi çözülsün, Öcalan ile görüşülsün diyen kanaat önderlerinin, düğmeye basılmış gibi "Çözüm böyle olmaz, Avrupalı dostlarımız yardıma gelsin" diye ortalara düşmeleri, bağ kurdukları yapıların oyun dışı kalma ihtimallerine karşı gösterdikleri refleksin emaresiydi. Hadiseleri "Müslüman Kardeşler tecrübesi başarısız olmuştur" şeklinde yorumlayanların dakikliği pes dedirtici idi. Uyarıları da vardı: AK Parti'ye düşen, akıl hocalığını yaptığı Mursi'nin başına gelenlerden ders almasıydı. Başbakan, siyasetteki 'yeni dinamikleri' kavramazsa eğer, Türkiye'de de darbe olur, gıkımızı çıkarmadığımız gibi memnun bile oluruz demeye getiriyorlardı.