Korona Günlerinde Şiir: Can Yücel

Can Yücel (1926 - 1999)...

1938 - 1946 arasında Milli Eğitim Bakanı olarak görev yapan Hasan Ali Yücel'in oğlu olan Can Yücel,

şiirlerinde kaba ama samimi dil kullandı.

'Korona Günlerinde Şiir'in üçüncü şairi olan Can Yücel, gerek şiir diliyle gerek bariton sesiyle Türk Edebiyatı'nda farklı bir tarz yarattı.

AĞAÇLARI KESMEYİN

Düş bir yaş dalından düşerse

Nereye düşer hiç düşündünüz mü?

Yerde bir iz kalmayacak mı izdüşüm?

Düşen yaş dalından düşünce

Gözlerinizdedir pınarı

Bir yaş bir daldan düşünce

Kökündedir yaşı

Bir yaş düşer bir daldan

Hepimizin ölen arkadaşı

Ve çok eskilere dair bir düşünce

SEVGİ DUVARI

Sen miydin o yalnızlığım mıydı yoksa

Kör karanlıkta açardık paslı gözlerimizi

Dilimizde akşamdan kalma bir küfür

Salonlar piyasalar sanat sevicileri

Derdim günüm insan içine çıkarmaktı seni

Yakanda bir amonyak çiçeği

Yalnızlığım benim sidikli kontesim

Ne kadar rezil olursak o kadar iyi

Kumkapı meyhanelerine dadandık

Önümüzde altınbaş altın zincir fasulye pilakisi

Aramızda görevliler ekipler hızır paşalar

Sabahları açıklarda bulurlardı leşimi

Öyle sıcaktı ki çöpçülerin elleri

Çöpçülerin elleriyle okşardın beni

Yalnızlığım benim süpürge saçlım

Ne kadar kötü kokarsak o kadar iyi

Baktım gökte bir kırmızı bir uçak

Bol çelik bol yıldız bol insan

Bir gece sevgi duvarını aştık

Düştüğüm yer öyle açık seçik ki

Başucumda bir sen varsın bir de evren

Saymıyorum ölüp ölüp dirilttiklerimi

Yalnızlığım benim çoğul türkülerim

Ne kadar yalansız yaşarsak

MARTILAR Kİ

Günlerdir körköstebek nefsimle öyle hırlı

Ve öylesine harlı ki

esrik nefesim

Bir kibrit tutsam parlayacak.

Bir sarnıç gemisi diyecekler alev almış

Boğazın iki yakasından

Oysa bir gaz tenekesiyle bir şişe mavi

Gelişi güzel mi güzel bir ocak

Suların ortasında sevgili öfkemle benim

Yanacak bahar erişinceye değin

Soğuktan morarmış kanatlarını

ısıtsın diye martılar

PAZARTESİ: Ümit Yaşar Oğuzcan