Esra Şaşmaz ile Masal Zamanı: Çoban'ın Yüzüğü
Bir zamanlar, kırlarda sürülerini otlatan bir çoban vardı. Akşam olduğunda koyunlarını ağıla götürüyor, kendisi de bir parça peynir ve ekmek yiyor, sonra da hasır döşeğine uzanarak uyuyordu
ABONE OLGündüzleri güneşin ya da yağmurun altında, rüzgarda ya da çamurda, her zaman koyunları ve köpeği ile birlikte dışarıdaydı.
Read more!
Çobanın hayatı zorluklarla doluydu. Bir gece yatağına giderken kendisini çağıran bir ses duydu.
"Çoban! Çoban!"
"Kim o? Beni kim çağırıyor?"
"Bir dost! Çoban! Bir dost!"
"Doğrusu benim köpeğimden başka hiç arkadaşım yoktur. Siz de kimsiniz?"
"Ben sadece bir yolcuyum çoban. Bütün gün yol yürüdüm ve yarın da akşama kadar yürüyeceğim. Tren bileti almak için param yok. Yemeksiz, susuz, yolda kaldım. Düşündüm de, belki sen..."
Yazı Boyutua
Yazı Boyutua
GÜNÜN ÖNEMLİ MANŞETLERİ