Keyif almak ya da almamak!

Keyif, basit zevk anı mı, hoş bir duygulanma durumu mu? Gerçekten bir şeylerden keyif mi alıyoruz? Yoksa bir yerlerden bizlere “keyif al” emri mi veriliyor? Alfie Bown’un “Keyif Almak: Candy Crush ve Kapitalizm” adlı kitabı bu sorulara masaya yatırıyor. Kitap, sadece bir tartışma yaratmıyor, aynı zamanda günlük hayatın içine sızan, görünmeyen ama etkili bir gücün, keyiflerin, nasıl işlediğine dair keskin bir bakış açısı sunuyor. Keyif almanın doğallığını sorgulayan Bown, “Keza keyif alırken, gönlümüzce kendimiz gibi olduğumuzu hissederiz. Çünkü keyif aldığımız şeyin bizi değil, bizim onu seçtiğimizi hissettiğimiz için ondan keyif almamamıza neden olanın bizimle ilgili bir şey olduğu hissine kapılırız. Keyfimize gömülürüz çünkü o bize kendimizin bir semptomu, doğamızın en derinden gelen bir şey gibi görünür” diyor. Kitap, modern araçların bize sunduğu keyif anlarının neyi temsil ettiğini sorguluyor. Bu açıdan kitap, popüler kültürle ilgilenen herkesin ilgisini çekecek türden diyebiliriz.