En iyi 10 Uzakdoğu korku filmi

5. Kan Arzusu 2009
(Bakjwi – Thirst) Yönetmen: Chan-wook Park. Güney Kore.

“Kan Arzusu” ahlaki bir dram gibi başlıyor, “şifacı peygamber” öyküsü kıvamında ilerlerken, David Cronenberg tarzında bedensel deformasyonları kullanan bir “bio-korku”ya dönüşüyor ve şaşırtıcı derecede orijinal bir vampir filmine doğru evriliyor. Uzunca bir süre, Fransız natüralist yazar Émile Zola'nın ünlü romanı “Thérèse Raquin” uyarlaması olarak geliştikten sonra hüzünlü bir kara komedi havasında nihayete eriyor... Başdöndürücü bir akış bu... Film, önyargılarınızı ve alışkanlıklarınızı umursamadan coşkun bir anlatı nehri gibi kendi yolunu bulup akıp gidiyor.

Bu, sentez, füzyon ya da harman değil. “Türleri birleştireceğim” diye bir dert yok. Park, sanki her şeyi ilk kez keşfediyormuş gibi davranıyor. Öyküyü çok farklı geliştiriyor ve taze bir yaklaşımla anlatıyor. Önceki filmlerinde olduğu gibi ülkesinin sosyolojisi ve insan psikolojisi üzerine ayakları yere basan anlamlı fikirler üretebiliyor. Sonuçta, kontrolden çıkan içgüdüler üzerine kurulu bir film bu...

4. The Wailing 2016
(Gok-seong) Yönetmen: Hong-jin Na. Güney Kore.

Güney Kore usulü bir şeytan çıkarma filmi demek mümkün ama işin içinde Kore halk efsaneleri, hayaletler ve şaman törenleri de var. Gerilimli olduğu kadar komik bir film aynı zamanda. Alt metinleri ise çok zengin... “The Chaser” ve “The Yellow Sea” filmleriyle tanınan Hong-jin Na'nın yazıp yönettiği “Gok-seong”, küçük bir kasabada yaşanan esrarengiz şiddet olaylarını konu alıyor. Polis, ilk başta salgından kuşkulanıyor; çünkü insanlar önce gizemli bir hastalığa yakalanıyor, sonra da ailelerine ve yakın çevrelerine saldırıyorlar...

Polis dahil birçok kişi, her şeyin suçlusunun ormanda yaşayan bir Japon olduğuna inanıyor ve onunla mücadele edebilmek için bir şaman çağırıyorlar... “The Wailing”in finali tam bir bulmaca gibi... Düşünce jimnastiği yapmak isteyenler için mükemmel bir film. Finalde bütün sorularına açık ve net yanıtlar arayan seyircilere uzak durmalarını önersem de kendi alt türünün en özgün, tuhaf, çarpıcı örneklerinden biri olduğunu düşünüyorum.

3. Karanlık Sırlar 2003
(A tale of Two Sisters - Janghwa, Hongryeon) Yönetmen: Kim Jee-woon. Güney Kore.

Bir Kore halk hikâyesinden esinlenen film, üvey anneleriyle sorun yaşayan iki kız kardeşin başına gelenleri anlatıyor... Senaryoyu da yazan Kim Jee-woon, gerilimi ağır ama sağlam şekilde inşa ediyor ve seyirciyi sürpriz sonlu finale doğru ustalıkla sürüklüyor...

Film ilerledikçe ailenin karanlık sırlarına, geçmişte yaşanan ağır travmalara doğru ilerliyoruz... Gösterime girdiği yıl itibarıyla Güney Kore tarihinin en çok iş yapan korku filmi olmayı başarmış; ABD'de sinema salonlarında gösterilen ilk Güney Kore korku filmi olarak da tarihe geçmişti. 2009 yılında ABD'de gerçekleştirilen “The Uninvited” adlı yeniden çevrimi ise çok ilgi görmemişti. “Karanlık Sırlar”ın sürpriz finaliyle birçok korku gerilim filmine ilham verdiğini de belirtelim.

2. Halka 1998
(Ringu) Yönetmen: Hideo Nakata. Japonya.

Japon korku filmlerini neredeyse marka haline getiren bir modern klasik... Uzun saçları yüzüne düşen bir kız çocuğunun bu kadar korkutucu olabileceğini kim tahmin edebilirdi ki? Kôji Suzuki'nin romanından Hiroshi Takahashi tarafından sinemaya uyarlanan film, seyredenleri yedi gün sonra aniden öldüren gizemli video kasetin peşine düşen bir muhabirin hikâyesini anlatıyor...

Muhabir, kasetin nerede ve nasıl çekildiğini araştırırken geçmişte yaşanan korkunç olayları açığa çıkarmaya başlıyor. Öte yandan, video kasetin laneti giderek daha korkutucu bir hal alıyor. Çekilen devam filmlerinin yanı sıra Güney Kore ve ABD'de yeniden çevrimleri yapılmış; özellikle Amerikan versiyonu aldığı olumlu eleştirilerin yanı sıra gişelerde de başarılı olmuştu.

1. The Host 2006
(Gwoemul) Yönetmen: Joon-ho Bong. Güney Kore.

ABD üssünün kirli atıklarının atıldığı nehirde ortaya çıkan bir canavarın hikâyesi... Canavarın amacı, bütün canlılar gibi beslenmek ve hayatta kalmak. Karada da hareket edebiliyor olması onu tam bir insan avcısı haline getiriyor. Türkiye'de İngilizce adıyla bilinen “The Host”, bir aileyle canavar arasındaki husumeti anlatıyor daha çok... “Parazit”le tüm dünyanın tanıdığı bir isim haline gelen Güney Koreli yönetmen Joon-ho Bong, Amerikan canavar filmi klişelerinin bazılarını kullanırken bazılarıyla da dalga geçiyor...

Ama seyirciye sağlam bir canavar filmi seyrettirmeyi ihmal etmiyor. Canavarın gündüz vakti, nehirden çıkıp şehirdeki ilk saldırısını gerçekleştirdiği o harikulade sekansın bir benzerine rastlamak gerçekten zor. Amerikan canavar filmi geleneğinin nasıl yıkılıp yeniden yapılandırıldığını görmek istiyorsanız “The Host”u kaçırmayın. Korku gerilim filmi olarak da gayet iyi.