Demokrasi ne demektir?
Demokrasi ne demek, demokrasinin tanımı ve anlamları nelerdir, demokrasi nedir TDK, demokrasi örnek anlatımı nasıldır, demokrasi kaça ayrılır, demokratik toplum nedir ve nasıl oluşur? Gibi merak ettiğiniz soruların cevaplarına buradan ulaşabilirsiniz.
Demokrasi Tanımı:
Demokrasi, çoğu kişiye aşina bir kelime olabilir, ancak totaliter rejimlerin ve askeri diktatörlüklerin kendilerine demokratik etiketleri sıkıştırarak halkın desteğini almaya çalıştıkları bir dönemde hala yanlış anlaşılan ve kötüye kullanılan bir kavramdır. Yine de demokratik fikrin gücü, tarihin en derin ve hareketli insan iradesinin ve aklının ifadelerini de uyandırmıştır.
Demokrasi Nedir TDK:
Milletin egemenliğinin temeli ile olan yönetim şekli, demokratlık ve el erki olarak tanımlanır.
Demokrasi Örnek Anlatımı:
Sözlük tanımında, demokrasi, “üstün gücün insanlara tanındığı ve doğrudan kendileri tarafından ya da serbest bir seçim sistemi altında seçtikleri temsilciler tarafından uygulandığı insanlar tarafından hükümettir.” Aslında demokrasi halkın hükümetidir.
Özgürlük ve demokrasi genellikle birbirinin yerine kullanılır, ancak ikisi eşanlamlı değildir.
Demokrasi, aslında özgürlükle ilgili bir dizi fikir ve ilkelerdir, ancak aynı zamanda uzun, sık sık çarpık bir tarih boyunca biçimlendirilmiş bir dizi uygulama ve prosedürden oluşur. Kısacası, demokrasi özgürlüğün kurumsallaşmasıdır. Bu sebeple, anayasa hükümetinin, insan haklarının ve eşitliğin zamana göre test edilmiş temellerini, herhangi bir toplumun uygun şekilde demokratik olarak adlandırılması için sahip olması gerektiğini belirlemek mümkündür.
Demokrasi Kategorisi:
Demokrasiler doğrudan ve temsilci olmak üzere iki temel kategoriye ayrılır. Doğrudan demokraside, seçilen veya atanan yetkililerin aracısı olmadan tüm vatandaşlar, kamu kararları almaya katılabilir. Böyle bir sistem açıkça göreceli olarak az sayıda kişiyle uygulanabilir. Örneğin; bir topluluk örgütünde veya kabile konseyinde, ya da üyelerin sorunları tartışmak ve kararlara varmak için tek bir odada buluşabileceği bir sendikanın yerel birimi oy birliği veya oy çokluğu ile yapılır.
Modern toplum, büyüklüğü ve karmaşıklığı ile doğrudan demokrasi için birkaç fırsat sunmaktadır. Bugün, en yaygın demokrasi biçimi, 50.000 şehir veya 50 milyon millet için, vatandaşların siyasi kararlar alması, yasalar oluşturması ve kamu yararı için programlar yürütmesi için yetkilileri seçtiği temsilci demokrasidir. Halk adına, bu tür yetkililer, özel halkların büyük çoğunluğu için genellikle pratik olmayan zaman ve enerji yatırımı gerektiren düşünceli ve sistematik bir şekilde karmaşık kamusal meseleler üzerinde görüşebilir.
Bu tür memurların nasıl seçildiği çok büyük farklılıklar gösterebilir. Örneğin ulusal düzeyde, yasa koyucular her birinin tek bir temsilcisi seçtiği bölgelerden seçilebilir. Alternatif olarak, orantılı bir temsil sistemi altında, her bir siyasi parti ülke genelindeki toplam oy oranına göre mecliste temsil edilir. İl ve yerel seçimler bu ulusal modelleri yansıtabilir veya seçimleri yerine grup mutabakatıyla temsilcilerini daha gayrı resmi olarak seçebilir. Kullanılan yöntem ne olursa olsun, temsili bir demokrasideki kamu görevlileri halk adına ofisi tutarlar ve eylemlerinden dolayı insanlara karşı sorumlu kalırlar.
Demokratik Toplum:
Demokrasi, bir hükümetin nasıl işlediğini belirleyen bir dizi anayasal kural ve prosedürden daha fazlasıdır. Demokraside, hükümet birçok ve çeşitli kurumların, siyasi partilerin, organizasyonların ve derneklerin sosyal dokusunda bir arada bulunan tek unsurdur. Bu çeşitliliğe çoğulculuk denir ve demokratik bir toplumda örgütlü birçok grup ve kurumun varlıkları, meşruiyetleri veya otoriteleri için hükümete bağlı olmadığını varsayar.
Demokratik bir toplumda, bazıları yerel, bazıları da ulusal özel kuruluşlar faaliyet göstermektedir. Birçoğu, bireyler ile parçası oldukları karmaşık sosyal ve devlet kurumları arasında, hükümete verilmeyen rolleri doldurarak ve bireylere demokrasinin vatandaşları olarak haklarını ve sorumluluklarını kullanma fırsatı sunan arabuluculuk rolünü üstlenir.
Demokratik Toplum Kurumları:
Bu gruplar, üyelerin çıkarlarını çeşitli şekillerde temsil eder, kamu görevine adayları destekleyerek, sorunları tartışarak ve politika kararlarını etkilemeye çalışarak yaparlar. Bu tür gruplar aracılığıyla, bireylerin hem hükümete hem de kendi topluluklarına anlamlı katılım için bir yolu vardır. Örnekler çok ve çeşitlidir; hayır kurumları, çevre ve mahalle grupları, iş birlikleri ve işçi sendikaları gibi. Otoriter bir toplumda, hemen hemen bütün bu tür örgütler kontrol altına alınacak, lisanslanacak, izlenecek ya da hükümete karşı sorumlu olacaktır. Bir demokraside, hükümetin yetkileri yasalar gereği açıkça tanımlanmış ve keskin bir şekilde sınırlandırılmıştır.
Sonuç olarak, özel kuruluşlar devlet kontrolü altında değildir; Aksine, birçoğu hükümeti lobi yapıyor ve eylemlerinden sorumlu tutmaya çalışıyor. Sanatla, dinsel inancın pratiğiyle, bilimsel araştırmalarla veya diğer çıkarlarla ilgilenen diğer gruplar, hükümetle hiçbir şekilde az veya hiç temas kurmayı seçebilirler.
Demokratik toplumun bu yoğun özel alanında vatandaşlar, devletin potansiyel ağır eli tarafından baskılanmamış, özgürlük olanaklarını ve özyönetim sorumluluklarını keşfedebilirler.
