Kâbus gibi enerji fiyatları ve ülkemizde durum
Petrolde bir günde %10’luk düşüş haberlerini görmüşsünüzdür eminim.
Dünyada resesyon kaygıları ile fiyatlar çakıldı.
Hoş, çakıldığı yer Brent petrol için hala 100 doların üstünde ama olsun. Yine de çakıldı işte.
Fakat düşüşün devamına bahse girmek için az daha beklememiz gerekiyor.
Bakın, aşağıda Goldman Sachs’ın stok tahminleri var.
Türkçesi, üretim / tüketim dengesinde stok biriktirme sırası ancak sonbaharda mümkün oluyor. Elbette bu model çalışacak mı bilmiyoruz.
Gel gelelim elektronik piyasada resesyon korkusu ile petrolün fiyatını belirlemek güç.
Keza Rusya kaynaklı büyük bir sorun, OPEC’in söz verdiği kadar üretememesi ve hala talebin canlı olduğu gibi gerçek ve somut veriler var elimizde.
Bu yüzden şampanya patlatmak için erken.
İkinci konu doğalgaz ve kömür fiyatları.
Gaz artık yeni petrol.
Gaza dayanmayan modern bir ekonomi yok. Batı’ya bunu sağlayan satıcı ise artık legal değil.
Dolayısıyla devreden Rusya’nın çıkma ihtimali var.
Ayrıca Gazprom’un Avrupa’ya sağladığı gaz gıdım gıdım gidiyor. Maksat AB’nin yaz aylarında istediği kadar stok yapamaması.
Böyle olunca soğuk kış günlerinde Rusya’nın eli güçlenecek. Bir de tesadüfe bakın ki Teksas’ta Avrupa’nın gazının önemli bir bölümünü veren tesiste patlama meydana geldi.
Fiyatlar gergin.
Çare kömürde.
Defalarca kömür altın değerinde, yerli kömürün değeri bambaşka bir yerde diye yazdığımı hatırlıyorum.
Şimdi yine oradayız. Aynı şarkı, aynı makamla çalıyor.
Avrupa’da kömürün tonu 261 euroyu buldu. Geçen yıl bu zamanlar 80 euro’daydık!
ABD’de Illionis kömürünün tonu da 1 haftada 30 dolar zamlandı ve 190 dolara dayandı.
Gördüğünüz gibi enerji fiyatlarının düştüğü filan yok.
İşin kötüsü herkesin dişlerini sıkarak beklediği olası bir enerji krizi kapıda.
Ya Rusya gazı keserse?
Herkes bunun derdinde.
Almanya gazı kesilip de üretemezse bu Bursa’da ve Kayseri’de hissedilmeyecek mi?
Ne yazık ki hissedilecek.
*
Böyle bir kışa girerken ülkemiz için de enerji hayati önemde.
3 tane konu var.
Biri cari denge. Altı ayda 52 milyar dolar dış ticaret açığımız var. Hepsi enerjiden!
İkincisi fiyatlar. Müthiş bir enerji enflasyonu var. Bunu vatandaşa en az şekilde yansıtıp sanayiye olduğu gibi yansıtıyoruz.
Üçüncüsü enerji güvenliği. Her türlü yerli kaynağa müthiş ihtiyaç var.
Bu üçlüden 1 tanesi olan fiyatı düşük tutabilmek için yerli kaynakları ucuza sattırarak vatandaşı korumaya çalışıyoruz.
Gel gelelim diğer iki sinsi tehlike günden güne büyüyor.
Yerli kaynakların fiyatlarını bastırdıkça onları önce yavaş yavaş sonra hızlıca öldürüyoruz.
Bu sefer cari denge ve enerji güvenliği açıkta kalıyor.
Bu fırtına ufukta belirdi artık. Yerliyi korumanın önemini anlamak için çatının uçmasını mı bekleyeceğiz?
Yoksa yerli üreticiyi korumak için bir adım atacak mıyız?
