Masa dağıldı mı!

Hikayeyi bana aktaran, Türkiye’nin tanıdığı bildiği, Savunma Sanayi alanında dünya çapında işler yapan müthiş bir mühendis.

Tam ibretlik aslında.

“1985 yılında arkadaşım Avukat Mehmet’le her hafta balığa çıkar iyi av yapar gelirdik. Ağustos sonlarında eski bir reis olan Mehmet, palamut boğaza girecek oraya gidelim dedi, sonra ekledi: ‘Palamut çaparisi lazım, bunun iyisini Kalamış Yelken Kulübü’nde bulacağımız Kör İhsan Reis yapar.’ Palamut çaparisi dediği 40 iğneli bir çapari, şanslı günde bir oltada 20 – 25 balık alınabiliyor. Biz de kalktık gittik.

Kör İhsan Reis nerede palamuta çıkacağımızı sordu.

Ben de ‘Motorlarımız hızlı Karadeniz’e kadar gideriz’ dedim.

Reis ‘Bak delikanlı bu sene balık kuvvetli onun için sağlam yapacağız, köstekler 0,50 olmalı’ diye cevap verdi.

Eh biz de mühendisiz, 0,50 mm2 misina ile 5-6 kg kırlangıç alabiliyoruz ya, tecrübeyle ulaşılan doğruya içimden bir bravo çekerek, 'Tamam Reis!' dedim.

İhsan Reis ustalık dersine devam edip, ‘Beden de güçlü olacak, 0,75 yapacağım’ deyince enayiliğinin farkında olmayan, bilmiş mühendis olarak hemen itiraz ettim 'Reis, bir balığı 0,50mm2 misinayla zaptediyorsun da 20 balık için 0,75mm2 biraz zayıf olmaz mı??’

İhsan Reis hiç kafasını kaldırmadan cevap verdi ‘Delikanlı sen hiç bilerek aynı yöne asılan iki üç palamut gördün mü? Takılınca birlikte çekip bedeni koparmayı denemezler bile. Beden zamanla zayıflasa bile balıklar aynı yöne çekmedikçe kopmaz’”

Bu hikayeden, siyasi bir mana çıkarmak elbette mümkün ama siyasetçilerin balıklardan bir nebze daha makul hareket etmelerini beklemek de hakkımız.

İki gün önce, İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı Ekrem İmamoğlu bir deprem toplantısı yaptı ve geniş bir katılımla “İstanbul Deprem Seferberlik Planı"nı anlattı.

Ben de davetli idim ama çok önceden planlanmış bir başka buluşmam olduğu için gidemeyecektim.

Zaten gitmeme de gerek yoktu, toplantıya bu konuda uzman bir muhabirim katılacaktı.

Celal Şengör gidecekti.

Toplantıdan sonra muhabirim aradı, “Tüm malzemeyi topladım geliyorum” dedi.

Elinde dosyalar, dijital materyaller ile geldi.

Genelde siyasetçilere deprem konusunda kızgın olurdu ve İmamoğlu’na deprem konusunda kızgın ya da biraz kırgındı, biliyordum. Ama bu kez keyfi şaşırtıcı biçimde yerinde idi.

Başladı anlatmaya.

Sonunda kestim.

“Detayları bırak da sonucu söyle” dedim.

“Doğrusunu istersen şaşırdım. İBB çok iyi bir hazırlık, çok yerinde bir planlama yapmış. Konuyu çok doğru biçimde ele almışlar. 1999 depreminden sonra yapılması gerekip de yapılmayan, eksik kalan ne varsa hepsini görüp planlamışlar. Ama bir sorun var” dedi.

“Neymiş o sorun” diye sordum.

“Anlattıklarının ancak yarısını yapabilir. O da iyi ihtimalle” dedi.

“Çünkü tamamını yapmak için merkezi idarenin desteği, düzenlemeleri gerekiyor. Bu destek olmadan yapamaz. Ben Başkan’ı içeri atmak isteyen bir merkezi idarenin bu plana destek vereceğini zannetmiyorum. Keşke herkes el ele verip bu oldukça iyi diyebileceğim çalışmaya destek verse” dedi.

Kendisine teşekkür ettim.

Boğaz tokluğuna çalışan bir muhabir olduğu için yemeğini ısmarladım.

Arada da İlber Ortaylı’nın sözleri nedeniyle biraz dalga geçtim.

O da bana Naci Görür’ün ne kadar iyi, ne kadar düzgün, ne kadar şahane bir adam olduğunu anlattı. “Hatta bazen biraz fazla iyidir” dedi.

Haklıydı.

Naci Hocamız da şahanebir adamdır.

Siyaseti insan hayatından daha önemli hale getirmediğimiz zaman.