Sorun çözmekten göz boyamaya

Hafta sonu telefonum aynı numara tarafından ısrarla aranınca açtım.

Hafif bir Güneydoğu şivesi ile konuşan kibar bir beyefendi.

Önce kendini tanıtıp, “Fatih Bey, müsait iseniz bir şey anlatmak istiyorum” dedi.

Müsait olmadığımı söyledim, ki gerçekten uygunsuz bir zamandı, “O zaman sonra arayayım” dedi kapattı.

Ertesi gün daha erken bir saatte aradı.

O kadar kibardı ki, uzun uzun dinledim.

Diyarbakır’dan arıyordu.

Orta halli bir çalışandı.

“Fatih Bey, siz yazmasanız kimsenin umurunda değil. Yazınca umurlarında oluyor mu ondan da emin olamıyorum ama en azından biz bizi anlayan birinin varlığını hissedip mutlu oluyoruz” dedi.

Bir baba idi.

İki çocuğu vardı ve ikisi de üniversite talebesiydi.

Bunlardan biri geçen yıl İzmir’de bir üniversiteyi kazanmıştı. Diğeri ise bu yıl İstanbul’da.

“Geçen yıl yurda başvurduk. Çıkmadı. Üç kuruşluk evlere 10 kuruş istenilen bir ortamda ev kiraladık mecburen. Boğazımızdan kıstık. Bu sene her ikisi de yurt için başvurdu. Birine çıkar dedik. İkisine de yine yok. Ev aradık İstanbul’da da. Bir arkadaşı ile oturabileceği. Diyarbakır’da hayvan bağlamaya utanacağımız yerlere İstanbul’da istenilen kiraları görünce şaşırdık. Ortalıkta sorunu çözdük diye dolaşanlara söyleyin. Çözdükleri bir şey yok. Kendilerini kandırıyor olabilirler ama bizi kandıramıyorlar” dedi.

İktidar gençlerin yoğun olduğu her ortamda gençleri türlü hilelerle partiye üye kaydetmeye çalışacağına, gençlerin bu sorunlarını çözmeye çalışsaydı belki gençler arasındaki popülaritesini bir nebze arttırabilirdi.

Ama artık AK Parti iktidarı sorun çözmektense, göz boyamayı tercih eden bir iktidar haline geldi.

Hem de uzunca bir süredir.

Ama emin olan boyamaya çalıştıkları göz bizimki değil.

Sicil amirlerinin gözünü boyamaya çalışıyorlar sadece.

Gerisi umurlarında değil.