Korkuyorum, siz korkmuyor musunuz?
Şu anda Türkiye’de “güvenlikçi politikalar” ile güç kazanmış bir iktidar var.
Geçmişte sağlık alanındaki başarıları, ekonomi alanındaki başarıları ile övünen AK Parti, uzunca bir süredir güvenlik politikalarındaki başarısı ile övünür durumda.
Emniyet kuvvetlerinin gücü ve becerisi, sınır içi ve sınır ötesi harekatlarda elde edildiği söylenilen başarılar, terör örgütlerine karşı daimi bir başarılı mücadele vurgusu iktidarın halkla ilişkiler çalışmasının önemli bir parçası
Ancak ilginçtir, Türkiye’de sıradan vatandaşın kendini en az güvende hissettiği dönemlerden birini yaşıyoruz.
12 Eylül öncesinin sağ sol çatışması dönemi ve 1990’ların ilk yarısına damga vuran PKK’nın şiddeti büyük kentlere taşıdığı kısa bir dönemden sonra Türkiye hiç bu kadar güvenliksiz olmamıştı.
Bu yazıyı yazmamın nedeni, dün gece Mersin’de bir karakolumuza yapılan aşağılık saldırı ve orada bir polis evladımızı şehit vermemiz değil.
Benim sözünü ettiğim güvenliksizlik duygusu başka bir şey.
Ben kentlerimizdeki genel durumdan söz ediyorum.
Nüfusumuzun 10’da biri kadar göç almışız.
Hem de medeniyet sıralamasında en altta kalan ülkelerin, medeniyet sıralamasında en altta kalan kesimlerinden en az 8 milyon kişi.
Bunlar özellikle büyük kentlerde ama esas olarak Türkiye’nin hemen her yerinde büyük bir güvenlik sıkıntısı yaratıyorlar.
Bambaşka bir kültürden ya da kültürsüzlükten hicret etmiş bu güruh sayesinde gençlerimiz her an tehdit altında.
Kadınlarımıza, genç kızlarımıza yönelik taciz ve tecavüz suçlarındaki artış tüm “örtbas” talimatlarına rağmen saklanamaz boyutlarda.
Sokaklarda gezmek artık ciddi bir cesaret işi haline gelmeye başladı.
Pek çoğumuz eşimiz, kızımız, çocuğumuz sokağa çıktığında, hele hele akşam saatlerinde elimiz yüreğimizde bekliyoruz.
Göçmenlerin yarattığı güvenlik tehdidi işin bir boyutu ama tamamı değil.
Kentler mafyalara, mafyacıklara teslim olmuş vaziyette.
Gece kulüplerinin, lokantaların, barların önünde çıkan olayları siz basit kavgalar zannediyorsunuz.
Keşke öyle olsa. Ama değil.
Başta İstanbul olmak üzere büyük kentlerin yoğun iş yapan bölgeleri gruplar arasında pay edilmiş.
Hangi bölgenin avantasını kimin yiyeceği belirlenmiş.
Pek çok çatışmanın arkasında bu paylaşım kavgası var.
Hadi sıkıysa Etiler’de, Ortaköy’de, Bebek’te bu gruplara rağmen bir eğlence mekanı açsın birisi.
Mümkün değil.
Mafyalar ve mafyacıklar dört bir yanı kuşatmış.
Sadece yerli mafyalar olsa yine iyi.
Bizdendir der sineye çekersiniz.
Balkanların, Ortadoğu’nun, Kafkasların tüm çeteleri İstanbul’da fink atıyor.
Bakın her biri 10 milyonlarca lira değerinde garip ülkelerin plakalarını taşıyan arabalar geziyor sokaklarımızda.
Arkalarında yine son derece pahalı koruma araçları ile.
Zannediyor musunuz ki, bunların hepsi o ülkelerden gelmiş saygın işadamlarına ve yasal zenginlere ait.
Güldürmeyin beni.
Bunların büyük bölümü yabancı suç örgütlerinin yöneticilerine ve onların korumalarına ait.
İstanbul’un en lüks semtlerinde, en şık lokantalarında bunları görüyorsunuz.
Arkalarında eli silahlı koruma ordusuyla sokaklarda dolaşan, restoranlarda oturan, görünce insanı ürküten tipler.
Gün geçmiyor ki, yabancı mafya gruplarının hesaplaşmalarında kenar semtlerde veya gettolaşmış bölgelerde birileri öldürülmesin.
İstanbul geceleri sürekli olarak silah sesleri ile çınlıyor.
Şiddet ortamı yayılıyor, sirayet ediyor, pandemiye dönüşüyor.
En basit trafik tartışması silahlı müsademeye dönüşüyor.
Taksiye binmeye korkar hale geliyorsunuz. Taksicilerin toplu halde adam dövdüğü görüntüler dolu sosyal medyada, internette.
Çünkü bir grup taksi, turist dolandırıcılığının merkezi haline gelmiş.
Başka bir iş yapmıyorlar.
Toplu taşımada ters baktın diyen birinin elinde ateşli veya ateşsiz silahla üzerinize yürümesi an meselesi.
Okullardan gelen haberler hiç iç açıcı değil.
Ortam gençleri de olumsuz etkilemiş.
Sui misal emsal olmuş.
Pek yakında ABD’de olduğu gibi “okul katliamları” olacak diye aklım çıkıyor.
Cezaevleri dolu olduğu için pek çok ağır şiddet suçlusu mahkemelerce ve hatta mahkemeye bile çıkmadan serbest bırakılıyor.
Cezalarda caydırıcılık kalmadığı gibi, cezasızlık neredeyse suça özendirici hale gelmiş.
Yasal veya yasa dışı kaç silah ortalıkta dolaşıyor bilmiyoruz.
Umursamıyoruz.
Sizi bilmem ama ben gerçekten çocuklarımız için çok ama çok korkuyorum.
