Teşkilata sorulursa

Altılı masanın adayı kim olacak meselesi iktidardan beslenen medya tarafından sürekli köpürtülüp, masanın bir veya birkaç bacağı kırılmaya çalışılsa da, masa sağlamlığını koruyor.

Burada tüm liderlerin payı var ama kuşkusuz en büyük pay Kılıçdaroğlu’na ait.

Kendi partilileri tarafından dahi sabote edilen masayı ayakta tutmayı beceriyor.

25 yıldır kamplaştırılan ülkede insanlar pişpirik oynamak için bile bir masada birlikte oturmakta zorlanırken en azından 3 benzemez olarak niteleyebileceğimiz 6 partinin aynı masada oturabiliyor ve meseleleri tartışabiliyor olmasını çok önemli ve bir o kadar da değerli bulduğumu aylar önce de yazdım.

Ancak dün Ahmet Davutoğlu’na da söylediğim gibi, masa şu ana kadar aşırı bir nezakete sahne oluyor.

Bu nezaketten ötürü de, günü geldiğinde aday konusu nasıl masaya koyulacak çok merak ediyorum.

Sonuçta zurnanın zırt dediği bir yere gelinecek.

Davutoğlu bunun yılbaşından önce olmayacağını söyledi.

Genel olarak hava öyle görünüyor.

Tabii bu arada masa çevresinden bilgi yağıyor.

CHP içerisinde Genel Başkan'a yakın bir grubun Kılıçdaroğlu’nun aday olmasını istediği bir sır değil.

Kılıçdaroğlu ile bir araya gelen güvendiğim kişiler, “Kemal Bey aday olmayı istiyor. Kararlı görünüyor” diyorlar.

Ancak yine CHP içinden isimler, “Kemal Kılıçdaroğlu bu koltuğa çok yakışır ama onun kafasında başka bir isim var. Masadaki havayı tam olarak anladıktan sonra masadaki kimsenin itiraz etmeyeceği bu adayı ortaya koyacak” diyorlar.

Masanın diğer 5 bileşeninden gelen bilgiler sürecin kolay olmayacağına işaret ediyor.

CHP dışındaki bazı partilerin kendi teşkilatları içinde Kemal Kılıçdaroğlu adı üzerine bir teşkilat yoklaması ya da teşkilat içi anket yaptıklarını ve sonuçların Kılıçdaroğlu lehine olmadığı fısıldanıyor.

Parti örgüt yöneticileri “Genel başkanların kararına saygı duymakla birlikte” Kılıçdaroğlu’nun riskli bir aday olduğunu genel merkezlere bildiriyorlar.

Saadet dışında tüm partilerde hissiyatın bu yönde olduğu dedikoduları dedikodunun ötesine geçmiş durumda.

İktidarın büyük ortağı parti ile aynı siyasi kökten gelen partilerdeki korku ise “Tabanlarımız Cumhurbaşkanlığı için çok istemeseler de Erdoğan’a oy verebilirler ya da Cumhurbaşkanı için oy vermeyebilirler” sıkıntısı yaşıyor.

Yani anlayacağınız doğru, iktidar çok yıpranıyor.

Doğru, iktidardan memnun olmayanların sayısı hızla artıyor.

Doğru, ekonomideki sözde toparlanma toplumun alt katmanlarında hissedilmiyor.

Doğru, iktidar artık halktan kopmuş gidiyor.

Doğru, boş tencere, ödenmeyen kira, bulunamayan yurt, tokun açın halinden anlamaması iktidarı 20 yılın en zayıf noktasına taşıdı.

Ne var ki, muhalefetin işi hala kolay değil.