İnadım inat

Dün çapsızlara, gazeteciliği siyaseten nemalanma işinin parçasına döndürenlere, düşük zekaları ile büyük işler yapıyormuş cakası satmaya çalışanlara kızıp “Yeter lan bıktım sizden. Bırakır giderim kendi fosseptiğinizde boğulursunuz” diye yazmam okurları kızdırmış ve endişelendirmiş.

Mail adresimi artık kullanmadığım için, oraya ne geldi bilmiyorum ama iletişim adresi üzerinden gelen bazı okur mektuplarını okudum.

Sağ olsunlar, “Aman nereye” hatta “Meydanı bu çapsızlara bırakmayın" falan demişler ki, bunların bazıları benimle aynı görüşü paylaşmayan, farklı siyasi düşüncelerin insanları.

Birkaçı ise son derece sempatik.

Mesela sınır ötesi görevde bulunan askeri personelden geldiği anlaşılan şu aşağıdaki mail:

“Fatih Bey merhaba. Bizi bir daha yazmam diye tehdit etmeyin eğer ederseniz herkes bir tarafa Suriye'de ve Irak’ta görev yapan biz askeri personeli üzersiniz. En büyük keyfimiz internet çeken bir yere gidip sizin köşe yazınızı okumak. Sizleri seviyoruz. Çok sinirlenince bize selam gönderin biz sizi geri motive ederiz. Saygılar.”

Ne demek efendim.

Siz oralarda bu vatan için canınızı tehlikeye atarken asıl bizden size saygılar, hürmetler.

Bir diğeri ise endişeli eski bir okurdan ya da eski bir dosttan.

Bakın ne diyor:

“Galiba 2014 yılında Rize Kapalı Cezaevi'nde iken size mektup yazmıştım ve yazı yazmayı asla bırakmamanızı rica etmiştim. O zaman yüksek lisans öğrencisiydim. Yüksek lisansı o kapalı cezaevinde bitirdim, yine cezaevinde iken Ankara Üniv. Genel Türk Tarihi'nde doktoraya başladım ve iki yıl önce bitirdim. Biri TTK'dan olmak üzere dört çeviri kitabım çıktı, üç tane daha yayınevlerine teslim ettim ve yavaş yavaş çıkacaklar. Şimdi elimde bir tane daha var, 20 güne biter. Neyse. Lütfen yazı yazmaya ve program yapmaya devam edin. Ben askerliğimi Afganistan'da yaptım, tercüman olarak. Orada bir yıl kaldım ve orayı biraz bilirim. Gittikçe artan dozda Afganistan'a doğru gittiğimizi hissediyorum. Sizin gibi insanlar eksildikçe sadece oraya daha hızlı gideriz. Lütfen yazın. Ben okuyacağım. Selamlar, kolaylıklar diliyorum.”

Yani anlayacağınız, bizi de seven, takdir eden, yazmamı isteyenler var.

Hiç merak etmesinler.

Ben inatçıyımdır.

Kızarım ederim, söylenirim, küfrederim hatta.

Ama kolay kolay pes etmem.

Kaybedenlerin pes edenler olduğuna inanırım.

Sonuçta atalardan miras bir tanecik memleketimiz var.

Onun için en iyi yaptığımız işi yaparak mücadeleye devam.

Ama moral veren destekleri için hepsine teşekkürler.

Belli ki, onlar da inat edecekler.

Hep birlikte.