Gazetelerin altın yüzyılı
Aylar önce dijital evrimin kâğıt baskı gazetelerin sonunu getireceğini düşünen ben, bugün aradaki öğrenme sürecinden sonra gazetelerin sonunun gelmeyeceği gibi aksine 21’inci yüzyılın, gazetelerin altın çağı olacağını düşünüyorum.
Düşüncem neden değişti; bunu dün akşam Bloomberg televizyonunda “Yeni Medya” programında anlatmış olmama rağmen bugün nedenlerimi özet halinde tekrarlamalıyım.
Evet o günlerde dijital dünyadan gazetelere yönelik büyük bir taarruz başlamıştı ve evet o günlerde gazetelerin buna nasıl dayanacakları belli değildi.
Özellikle kurumsal ağırlığı büyük, kökleri sağlam olan gazetelerin nasıl ayakta duracakları pek bilinmiyordu.
New York Times ve Washington Post gibi gazeteler çok fazla sallanmışlardı.
Tam pes edecekler denilirken onlar dijital devrimle uyumlu, onunla barışık, onu kullanarak yaşamayı seçtiler.
Ve sonunda bugünkü hem dijitalde başarılı olan, hem de kendi içinde dönüşüm geçiren, yeniden oluşan (yeniden doğan) gazetelerini çıkardılar.
Dijital öncelikli yayın, bugün kâğıt baskı gazeteleri kurtaran bir süreç haline dönüştü. Bu, öldürecek denilen bir devrimin kurtarıcı haline dönüştürülmesi, bir başarı öyküsüdür.
Türk gazeteciliğinin de geleceği burada, dijital öncelikli yayıncılıktadır.
Bunu başaran ayakta kalacak, diğerleri ise ölecekler.
- Seçim sonucu neden böyle oldu?6 ay önce
- Kitabın ortasından konuşuyorum ve diğer lüzumsuz seçim notları6 ay önce
- Alevi tartışması6 ay önce
- Dün bu yazıyı yazarken...6 ay önce
- Mea Culpa6 ay önce
- Post-modern seçimin yankıları7 ay önce
- 'Cool'un büyük kaybı7 ay önce
- Z Kuşağına güvenilerek siyaset yapılır mı?7 ay önce
- Muhalif yazarları bekleyen büyük kriz7 ay önce
- Cumhuriyet Müzesi halk yüzünden kapanabilir7 ay önce