1 Mayıs'ın 100. yılı
BUGÜN 1 Mayıs kutlamasının 100'üncü yıldönümü...
1 Mayıs işçi Bayramı'nın ilk kutlaması 1912'de istanbul'da gerçekleşti.
0 dönem Selanik'te yerleşik işçiler de istanbul'a gelerek 1 Mayıs'ı birlikte kutladı.
Dokuz yıl sonra da işçiler istediğini aldı.
1 Mayıs, 1923'te işçi Bayramı ilan edildi.
Ancak bir yıl sürdü, 1924'te hükümet, Sovyetler'in yayılmacı politikasından çekindi ve bayramı yasakladı.
1925'te de Takriri Sükûn Kanunu ile yasak resmileşti.
işçiler devam edince hükümet, 1935'te orta yolu buldu ve 1 Mayıs'ı, "Bahar ve Çiçek Bayramı" ilan etti.
KANLI 1 MAYIS
12 Mart'ta darbe yiyen sendikalar, 1976'da geniş katılımlı 1 Mayıs kutlamasını Devrimci işçi Sendikaları Konfederasyonu'nun (DiSK) organizasyonuyla Taksim'de gerçekleştirdi.
işçiler meydana sığmadı, bir yıl sonra meydana 500 bin kişi toplandı.
Sonu acı oldu; göstericilerin üzerine açılan ateş sonucu 34 kişi hayatını kaybetti.
Tarih o günü defterine "Kanlı 1 Mayıs" olarak yazdı.
Katliamın askeri darbeye hazırlık amacıyla düzenlendiği iddiası üzerine Kara Kuvvetleri Komutanı Kemal Ersun görevinden alınıp resen emekliye sevk edildi.
1978'de aynı meydan bu kez çok daha fazla doldurulunca, bir yıl sonra Sıkıyönetim Komutanlığı tarafından 1 Mayıs'ta sokağa çıkma yasağı ilan edildi.
1980 darbesiyle de 1 Mayıs yine yasaklandı.
Darbeler de engellemedi, 1989'da işçiler yine meydandaydı.
1996'da ise 1 Mayıs'a kapalı olan Taksim yerine işçiler Kadıköy'de toplandı.
Kadıköy de Taksim gibi kanla sulandı, açılan ateş sonucu 3 kişi yaşamını yitirdi.
2006'da işçiler yeniden meydana indi, bir yıl sonra Taksim 1 Mayıs'a açıldı.
Polis işçilerin üzerine bu kez biber gazı sıktı, 700 kişi gözaltına alındı.
işçilerin direnişi bitmedi, 2008 Nisan'ında, 1 Mayıs'ın "Emek ve Dayanışma Günü" olarak kutlanması yasal olarak kabul edildi.
Acıdır, resmi olarak kutlanması da olaylara sahne oldu. istanbul ve Ankara savaş alanına döndü.
22 Nisan 2009 tarihinde ise yasayla 1 Mayıs resmi tatil ilan edildi.
Sonrasında ise 1 Mayıs çok fazla katılıma tanıklık etmedi; sakin bir havada kutlandı.
KAÇ KİŞİLER?
Peki, bu kadar yoğun mücadele içinde olan işçilerin sayısı ne? Acıdır, bilinmiyor.
Çünkü, Çalışma Bakanlığı'nın her yıl yayınladığı istatistikler, sendikaların bildirdiği üye sayısından oluşuyor.
Ancak sayının gerçek olmadığını da herkes biliyor.
Nedeni de yetki kaybına uğrayacakları korkusuyla sendikaların sayıyı mümkün olduğunca aşağı çekmesi...
Hükümet de bundan kurtulmak için Sosyal Güvenlik Reformu ile 2009'da çalışan sayısında SGK verilerinin esas alınması kuralını getirdi.
Bu birçok sendikanın % 10 olan işkolu barajını aşamayacağı gerçeğini ortaya çıkarınca, 2009 Temmuz'undan bu yana da reform 5 kez ötelendi.
Çünkü sendikaların verilerine göre 2009'da Türkiye'de 5 milyon 434 bin 433 işçi çalışıyor, bunların 3 milyon 205 bin 662'si sendikalı gözüküyor.
Resmi rakamlar ise 11 milyon çalışan, 900 bin civarında sendikalı işçi gerçeğini gösteriyor.
Emeğin gücünün her geçen gün yeni bir evreye girdiği bir dünyada 1 Mayıs kutlu olsun.
