Siyaseti doğru okuma sorunları

1. Miting yapan bir partinin meydanı doldurması iyi bir şeydir ama bu gerçek durumu yansıtmaz. Tüm mitinglere teşkilatlar taraftar taşır.

2. Meydanın dolu olduğuna bakıp, "Benim adaylığımı halk onayladı" diyen bir siyasi lider acemidir.

3. Çarşı, pazar dolaşmadan, kendi teşkilatlarının düzenlediği toplantılara, etkinliklere katılan siyasetçi toplumun nabzını tutamaz.

4. Telefonla, sosyal medya üzerinden yapılmış anketler doğru sonuç bulamaz.

5. Yüz yüze yapılan anketlerde saha görevlileri örneklemeye, soru sorma tekniklerine, cevaplara dikkat etmediği müddetçe doğru sonuca ulaşamaz.

6. Tek başına anketler, sadece mitingler, teşkilattan gelen mesajlar siyaseti doğru okumaya yetmez.

7. Kendi etrafında konuşulanlara, yakın çevresinden gelen mesajlara, arkadaş gruplarına bakarak siyaseti okumaya “lokal körlük” denir. Bu, ülke genelindeki durumu okumaya engel olur.

8. Sosyal medyadaki takipçi sayısına, alınan “RT ve Like” sayısına, TT olunmasına bakarak bir siyasetçinin, bir partinin, bir söylemin başarılı olduğu sonucu asla çıkartılamaz.

9. Vatandaşlarla doğrudan, yüz yüze ve doğal iletişim kurmayan siyasetçi, siyaseten organik beslenmiyor demektir.

10. Teknoloji ve sosyal medya vatandaşın halini anlama sorunu ve sahayı okuma körlüğü yaratır.

11. Her gün aynı gazeteyi, aynı yazarları okumak, aynı TV kanalını izlemek, aynı sosyal medya hesaplarını takip etmek, gerçeklikten kopmaya neden olur.

12. Empati yapmayan hiçbir siyasetçi milleti anlayamaz.

13. Öteki partiyi, siyasi rakibini kötüleyerek var olmaya çalışan bir siyasi parti ilgi görür ama iktidar yüzü göremez.

14. Nefret ve öfke üzerine kurulmuş siyasi dil kısa sürede ilgi çeker ama uzun sürede söner.

15. “Bir siyasi partiye ve lidere seçmenin güven duygusu nasıl oluşur?” sorusunu sorup cevabını bulamayan siyasi hareket, rüzgara kapılmış yaprak gibi savrulur.