Galatasaray zor kazandı
Galatasaray, çeyrek final maçının ilk ayağını zor kazandı.
2-0’lık galibiyet skor olarak iyi olabilir. Ancak, rakip Hatayspor. Galatasaray’la kıyaslamak haksızlık olur. Oyuncu kadrosu, mali bütçesi ortada. Galatasaray’ın bir oyuncuya verdiği ücretle takım kurmuşlar…
İstanbul’da kendi seyircisi önünde oynayan Sarı-Kırmızılı takımın daha farklı bir oyun sergilemesi bekleniyordu doğal olarak.
Karşılaşmanın tamamına baktığımızda Hatayspor’un daha istekli ve organize bir oyun ortaya koyduğunu gördük. Forvet oyuncuları biraz daha dikkatli olsa ve telaşa kapılmasalar skor çok farklı olurdu…
Üstelik 10 kişi oynadılar. 41.dakikada kalecilerinin kırmızı kart görmesi Hatayspor’lu oyuncuları yeniden diriltti. Oyuna asıldılar. Çok koştular. İkili mücadelelerin neredeyse tamamını kazandılar. Oldukça soğukkanlıydılar. Kısa alanda pas yaparak özgüvenlerini ortaya koydular. Bu açıdan bakıldığında Hatayspor’u kutlamak gerekir. M.Başakşehir’i elemelerinin tesadüf olmadığını gördük.
Hafta sonu Trabzonspor ile oynayacak Galatasaray’ın kupa maçını çok ciddiye almadıklarını gördük. Az koşarak, mücadele gücünü kullanma cimriliği yaparak “nasıl olsa kazanırız” havasındaydılar…
Yine de, uzun süre 10 kişi oynayan bir takıma karşı, iyi futbol oynamaları bekleniyordu. İlk yarı daha organize olan Sarı-Kırmızılılar ikinci yarı sahada yoktu diyebiliriz. Orta saha top kullanmada zorlandı. Kenarlar çalışmadı. Aldıkları topları kaybettiler. Bir tek Yunus, şutu düşünen rakibin arasına giren, bir şeyler yapmak isteyen oyuncuydu…
Son 45 dakika yeni transferler dahil tüm yıldızlar sahadaydı. Bir türlü kendilerini oyuna veremediler. Kafaları başka yerdeydi sanki. Ya Trabzonspor maçını düşünüyorlardı, ya da Hatay’ı fazla ciddiye almamışlardı…
Uzatmada atılan ikinci gol gelmese Hatay’da ki maç çok zor geçebilirdi. Stadı dolduran taraftarlar yeni transferlerden farklı bir performans bekliyordu şüphesiz… İyi bir şeyi bırakın, oyunda yoktular. Bu hafta oynaması beklenen Diagne’yi kimsenin kesemeyeceği de anlaşıldı…
Ne yazık ki, ülkemize özgü bir vurdum duymazlığı yine gördük. Sani kupa maçı gereksizmişçesine bir hava var futbolcularda.
Oysa, profesyonelliğe yakışmayan bir durum bu tutumları. Taraftara karşı bir sorumlulukları olduğu kadar, kendileri içinde önemli bu tür maçlar. Avrupa’da ki kupa maçlarını izliyoruz. Lig’den farksız bir mücadele ortaya koyuyorlar…
Bu sorunu teknik yöneticilerin çözmesi gerekir. İşini sevmeyen, mesleğine saygısız, taraftarını hiçe sayanların bir cezası olmalı. Aldıkları parayı hak etmeliler…
