İçimizdeki İrlandalılar

Konuştuğum “muhafazakar” bir araştırmacı “Artık Kemal Bey’in kazanmasının önünde hiçbir engel yok” dedi. Biraz durdu ve ekledi: “Aslında var.”

Haliyle sordum.

“Ne o engel?”

“Kemal Bey, CHP’nin olası üç adayı İmamoğlu, Yavaş ve kendisi arasında aslında en zayıf olan adaydı. Ama o zaman da söylediğim gibi seçim sürecinde Yavaş 65’ten başlayıp kampanya boyunca gerileyecekti, İmamoğlu 60’dan başlayıp gerileyecekti. Kılıçdaroğlu ise 38’den başlayıp yükselecekti. Nitekim de öyle oldu. Tabii burada Kemal Kılıçdaroğlu’nun uzun zamandır partisine rağmen kurguladığı çok başarılı bir oyun var. Önce İYİ Parti ile kurduğu ortaklık, sonra bunu 6’lı Masa'ya çevirmesi, Kürt seçmeni kendisine desteğe ikna etmesi. Bunlar Kemal Bey’i yüzde 50’ya çok yaklaştırdı, belki de geçti bile” diye uzattı.

“Bunları biliyoruz da, engel ne?” diye kestim lafını.

“Bunu şundan söylüyorum. Kemal Bey bugün Cumhurbaşkanı seçilmeye çok yakın ve partisine rağmen çok yakın. Ve bugün Kemal Kılıçdaroğlu’nun önündeki engel CHP’li bir kesim.”

“Nasıl yani?”

“Bazı gazeteciler. Bunlardan bazıları Kemal Bey’in kurguladığı oyuna karşı çıkanlar. Bunlar son ana kadar masadaki ortaklara vurmaya devam edecekler. Ama bundan daha beteri var.”

“Beteri ne?”

“Beteri bazı hanımefendiler. Bunların seçim kazanılmadan atmaya başlayacağı zafer naraları ve intikamcı, rövanşist söylemleri ekonomi, yolsuzluk, kibir gibi nedenlere kızarak AK Parti’ye oy vermeyecek seçmenleri korkutabilir. Bence son üç gün Halk TV yayın yapmazsa ya da en azından birkaç programcısını ekrana çıkarmaz ise Kemal Bey için daha hayırlı olabilir” dedi ve ekledi: “Aynı şey A Haber için de geçerli. Bugün iktidar el değiştirmeye bu kadar yakın ise bunda A Haber tipi haberciliğin de etkisi var.”

Güldüm ama aslında gülünecek bir şey değildi. Ne de olsa bizim "Akrep etmez akrabanın ettiğini" diyen bir atasözümüz vardı.