80'ler
BANA diyorlar ki, "Niye çocuk yapmıyorsun?"
Anlatayım, niye yapmıyorum.
Herkes 5 yaşında havuz problemi çözerken, ben evde frikik çalışıyordum. Ben 6 yaşında 18 yaşındaki abilerle maç yapıyordum. Ben 8 yaşında anneme markete gidiyorum dedim, Fenerbahçe-Galatasaray maçına gittim. Orada bıyıklı bir abiye, "Numaracıktan babam olup, beni içeri alır mısınız?" dedim, o da aldı.
Ben 11 yaşında tek başıma Kocaeli'ye deplasmana gittim. Minibüs içinde 100 tane kokan adamla 2.5 saat yolculuk ettim. "Abilere beni alır mısınız?" dedim, "Geç arkaya bir yere, ses çıkarma" dediler. Ama inerken "Helal olsun sana Littbarskiiii" diyorlardı.
Ben 13 yaşında "Arkadaşımda dönem ödevi yapacağız" diye evden çıktım, "Cantona'yı göreceğim" diye statta sabahladım. Halbuki Manchester stada, bir gün sonra 21:45'de gelecekti. Ben eve öbürsü gece 1'de geldim. Babam gözlüğümü kırdı. O zaman gözlerim 5.5 miyoptu. "Şimdi daha iyi izlersin maçları" dedi.
Bizim zamanımızda sadece antrenman basılırdı. En fazla Müjdat Yetkiner kovalanırdı ama karşılarına Abdülkerim çıkınca geri kaçılırdı. Bizim zamanımızda en fazla bilet kuyruğunda kavga çıkardı. Bizim zamanımızda ölüm yok denecek kadar azdı. Bizim zamanımızda maçlar gündüzdü. Bizim zamanımızda emekçiye vurulmazdı. Bizim zamanımızda polis abiye de vurulmazdı. Polis de sadece
gerektiğinde vururdu. Bir polis abiye “Abi şunlara niye vurmuyorsun?” dediğimde, “Gerektiği zaman
vurmamak suç, gerekmediği zaman vurmak da suç” demişti. Bizim zamanımızda 15 bine 15 bin maç seyredilirdi ve sahaya giren olmazdı. Bizim zamanımızda kapılar sadece Schumacher, Ferdinand’ı görmek için kırılırdı. Bizim zamanımızda maç öncesi dışarıda tekme tokat kavga edilirdi ama malzeme tekme ve tokattı. Döner bıçağı, demir cop, biber sonradan çıktı. Bizim zamanımızda en tehlikeli şey, beleş stada girmek için amazing spider man gibi duvara tırmanmaktı. Bizim zamanımızda en tehlikeli ikinci şey, yan tribünden gelen meşaleydi. Meşaleyi, grubun en Malkoçoğlusu havada tutar, geri atardı. Bizim zamanımızda, en kötü Beşiktaşlılar sizi iskeleden denize atarlardı. Bizim zamanımızda en kötü Caferağa'da Galatasaraylı kovalanırdı.
Bizim zamanımızda siyaset yoktu. Tek bildiğimiz siyaset, teberru diye bir şeydi. Bizim zamanımızda küfürlü tezahüratta TV'de ses kısılmazdı. Bizim zamanımızda transfer şikesi yoktu, direkt futbolcu kaçılırdı. Bizim zamanımızda da bedava bilet dağıtılırdı. O beleşçiler, sahaya girmezdi, adam bıçaklamazdı. Bizim zamanımızda eyyam yoktu. Bizim zamanımızda sadece Özcan Oal, Erman Toroğlu vardı, onlar zaten hala varlar. Bizim zamanımızda en kötü tezahürat yerde sakat yatan rakip futbolcuya "Ohhhh oh"tu. Bizim zamanımızda endüstriyel futbol yoktu. Tek bildiğim endüstri, Makina Kimya Endüstrisi Ankaragücü'ydü. O da şimdi yok oldu.
Kısacası...
Benim tohum kötü.
Devir daha kötü.
Bu kombinasyonu bir araya getirmek daha da kötü.
