Kutsal İşgal filmi: Gazze'de kan banyosu, Fırat'tan Nil'e gasp planı

Filistinlilerin Filistin Devletini bir türlü tezahür ettirememe nedeni, İsrail ordusunun açık ve formel saldırganlığının arka planında işleyen yerleşimcilerin sessiz ve karanlıkta kalan faaliyetleri. Bu bağlantı Kutsal İşgal filmini izleyenler için artık çok net ve artık hiç o kadar karmaşık değil.

İLERİ KARAKOLLAR, FİLİSTİNLİLERE SALDIRMAK İÇİN EĞİTİLEN YERLEŞİMCİLER

Süreç şöyle işliyor: Sözde ‘yasa dışı’ olan yerleşim yerlerinin pıtrak gibi yayılması ve buralara konumlandırılan ‘ileri karakol’ların oluşması önce bir ailenin otobüs ya da karavan ile gelip Filistin köylerinin sınırına yerleşmesi ile başlıyor. Biz genellikle El Halil’deki 230 bin Filistinliye hayatı cehennem eden ve askerler tarafından korundukları için her tür taşkınlığı yapan 650 Yahudi yerleşimciyi biliyoruz ama asıl çirkinlik kırsalda yaşanıyor.

Bugün Batı Şeria’da bulunan Esh Kodeshin, Immanuel, Yitzhar, Shiloh,Mashafer Yatta, Kharat Gilad gibi yerleşim yerleri ve ileri karakolları bunlarda bazıları. Otobüsler bir iken iki oluyor. Sonra evler yapılıyor. Bir iki koyunla başlayan süreç bir sürüye dönüşüyor. Hayvancılık yapıyoruz, otlatacağız bahanesiyle Filistinli köylülerin tarlalarına girmek kolaylaşıyor. BM sözleşmelerine göre yasadışı olan bir yayılmacılara bu sırada İsrail devleti elektrik, su ve güvenlik desteği veriyor. Hatta bazen mülki idare gelip köylülerin tuvaletlerini yıkıp suyu kesiyor. Bazen işgalcilerin kendisi Filistinli köylülerin tarlalarını sulamalarını engellemek için sulama sistemlerini yıkıyorlar. Su olmayınca, üstelik tacizler artınca insanlar gitmek zorunda kalıyor. Ekip dikemedikleri için toprağın işlenmediğini hemen fark ediveren devlet “Ama olmaz böyle toprak hiç boş durur mu?” diyerek toprakları müsadere ediyor. Sonra yerleşimcilere veriyor yerleşimciler oralara ekip dikmeye başlıyor. Nereyi temellük edeceklerse o köyün sınırlarına kuruluyor ileri karakollar.

İleri karakol kurma sadece uluslarası hukuka göre değil, İsrail yasalarına göre de yasa dışı. Ama bunun bir önemi yok. Çünkü yerleşimcilere liderlik edenlerin bazıları parlementoda, devlet her şeyi biliyor, sadece sessizlik ve karanlıkta iş görme istiyor. İleri karakollar yerleşimcilerin Filistinlilere saldırmak için eğitildikleri yerler. Hilltop Youth üyeleri yakındaki köyleri yakıyor mesela. Bu zombilerin Şerif adlı Filistin köyünün etrafını sarıp ayinsel hareketlerle “Muhammed çoktan öldü köpekler, Gazze yandı bitti kül oldu, siz de gebereceksiniz” gibi şarkılar söylemeleri, izlediğimiz bu belgesel aracılığıyla belgelenmiş durumda.

Immanuel yerleşkesinde Bat Ayin ileri karakolunda röportaj veren Meier Eventow adlı bir Hilltop lideri, “lüten burayı çekmeyin” diyor mesela. Görülmesini istemediği şey, sözde sivil yerleşimcilere eğitim veren askerler. Gülerek “İnsanlarımız hazır” diyor. “Çok büyük bir katilama hazırlanıyorlar. En büyüğüne. Allah bize yardım edecek”

Gazze’ye düşen bombalarla insanlar ölüyor. "Ne hissediyorsun?" sorusuna "Mutlu oluyorum" diye cevap veriyor. Sonra Mezmurlar 58:10’u okuyor: “Doğru adam alınan öcü görünce sevinecek ve ayaklarını kötü adamın kanında yıkayacak”

“FIRAT’TAN NİL’E KADAR, VAADEDİLEN TÜM TOPRAKLARI ALACAĞIZ”

Neden bu kadar zahmete katlanıyorlar? Ve bu zahmeti nasıl bu kadar zevk alarak sürdürüyorlar? sorusunun cevabı İncil, Tevrat ve kehanetlerde. Yahudinin üstün olduğunu söyleyen mesihçi siyonist Yahudilikte. Tek haklı ve doğrunun kendileri olduğu sanrısı, Tanrı tarafından seçilmiş olma duygusuyla bezeli şımarık bir teolojik ön kabulün kışkırtmasıyla marine edilmiş ve ortaya bu mesihçi siyonizmin berbat versiyonları çıkmış. Çok da açık sözlüler. Ekibin arap köylerini sıkıştırma organizasyonunun önemli bir parçası olan Kharat Gilad adlı yerleşim yerinde konuştuğu Yehuda Shimon şu cümleyi gözü bile seğirmeden rahatlıkla söyleyebiliyor: “Arapların sağ kalmasını sağlayacak bir çözüm yok”

Samarya dağı eteklerine özellikle üzüm ekmişler ve üzüm bağı yapmışlar mesela. Zira böyle bir kehanetleri var: “İşte bakın Tevrat’ta vaadedilen 3. kurtuluş yakın. Çünkü üzümler olgunlaştı. Kehanette bu söyleniyor” diyerek kendilerin tarihin ebesi rolü biçiyorlar.

Kehanet meselesi Hilltop Youth’un kurucu liderlerinden, ilk yerleşimci ve eski belediye başkanı Daniela Weiss’in de ağzından düşmüyor. Atanamayan Golda Meir kılıklı Weiss “Fırat’tan Nil’e kadar olan toprakları alacağız” diyor. “Mümkün olduğunca dostane şekilde yapacağız. Tabii ilk sırada Suriye var. Ama başka ülkeler de var tabii. Bu uluslar bize direnirse kullanacağımız bazı özgürlükçü yöntemler var”

Son cümleyi söylerken kinaye yaptığı anlaşılsın diye tek gözünü kısıyor ve ortodoksluktan yorgun düşmüş ağzına her aşırı sağcı psikopatta gördüğümüz ‘cahil zalimin bilmişliği’ kıvrımını ekliyor.

“Özgürlükçü yöntemlerimiz var” cümlesi insanın kulağından silinecek gibi değil. Çok açık ki, kendilerine direnen ulusları öncelikle kendi zaaflarını, iç kutuplaşmalarını, ileri safhalarda da güvenlik krizi doğrurabilecek istihbarat faaliyetlerini kullanarak destabilize etmeyi denemeyi kastediyor.

"Kutsal İşgal" film ekibi İsrail ordusu ve IDF’siyle Gazze’yi yerle bir ederken, filmi çeken ekip Gazze’yi paylaşmak için toplanan kapalı bir toplantıya tanıklık ediyorlar. Filmin en korkunç kısmı bu. Çünkü kadrolu, kıdemli, milis yerleşimciler bir düğün havasında; kime kaç kilometre kare yer düşeceğini kararlaştırıyorlar. Daniela Weiss Gazze halkının kaderini belirliyor: “Biri değil, üçü değil, hepsi gitmeli. Gazze bizim olana kadar onlara huzur vermek yok”

Toplantı bitiminde aileler İsrail’in ‘Demirden Kılıçlar’ adını verdiği soykırım operasyonuyla yerle bir ettiği Gazze’ye, 40 bini aşkın insanın cesedine doğru yol almak için gemilere biniyor. Ölen öldü, şimdi amaç sağ kalanları sıkıştırıp kaçmalarını sağlamak ya da Duma’ya, Şerif’e, Hawara’ya yaptıkları gibi saldırılarla yıldırmak için Gazze’ye en yakın noktalara yerleşmelerini sağlamak.

Yüzlerde gülücükler. Kadınlar heyecanla iç çekiyor. Kipalı ve lüleli babalar, kipalı ve kirli kazaklı oğullarına parmaklarıyla ufku gösteriyor. Kirli ve fakirler. Ama bir planları var.

Rahatlar ayrıca. Önlerinde Hamas’tan başka bariyer yok.

Müslüman dünyanın tarihteki yerine taklıp kalmış ama gelecek kuracak donanımdan aciz Müslümanlardan, varoluş amacını bulamamış milliyetçi ya da kavmiyetçilerden, yobazca takıntılar içinde boğulan vizyonsuzlardan ya da tüm meselesi Ataköy Büyükyalı’da bir ev kapatmak olan yeşil kapitalistlerden ibaret olması ise, en büyük şansları. Müslüman dünyanın böylesine fanatik bir nefret ideolojisine karşı, kendisiyle aynı duyarlılıkta buluşabilecek ‘herkesi’ içine alabilecek bir selamet ve sulh projesine liderlik edebilmesi, en azından bunun için fon oluşturabilmesi, en azından lobi faaliyeti yapabilecek iddialı insanları yönlendirmesi gerekirdi. Ama yok. Çünkü biliyoruz ki, o fonu yarı yolda yiyen birileri çıkar ve ‘hamili kart yakınımdır usuluyle’ sıyrılır. İşte bu kadar acınası bir durumdayız.

Belki bu film bir başlangıçtır.

TRT World sahiden sağlam bir işe imza atmış.

Kutsal işgal, Fırat’tan Nil’e kadar genişleyecek şekilde tasarlanmış bir istismar projesini gözler önüne sermiş. Tarihin gördüğü en uzun erimli en sinsi sömürgecilik planını deşifre etmiş.

İzleyip, ağladıktan sonra dağılıp kebap yemeye gidiyorsak yazıklar olsun bize.