Birlikte yaşamak zorundayız

Etnik meselelerle ilgili tartışmalar, terörün gölgesi ve baskısı
       
altında yükseldikçe akıl dışı, tepkisel önerilerin sayısının da arttığı
       
görülmektedir. Son zamanlarda yaşanan terör olaylarının tırmanışı buna
       
benzer tavırların ortaya çıktığı, reaksiyonların verildiği yeni tartışmalara
       
sebep olmuştur.
       
Bazı  gazetecilerin ve büyük sermaye kuruluşlarının bazı
       
temsilcilerinin yakın zamanlarda "birlikte yaşamak zorunda mıyız?",
       
"teröristlerle müzakere ederek 'uygun' bir çözüm bulamaz mıyız?", "Irak'taki
       
Türkmenlerle Türkiye'deki Kürtler yer değiştirsin" gibi tarihsel ve
       
toplumsal gerçekliğe aykırı önerilerine şahit olduk. Bunları söyleyenler
       
sosyal bilimler olarak bilinen, ekonomi, sosyoloji ve siyaset bilimi gibi
       
bilimsel bütün disiplinlerin aklını yok sayan, akıl dışı tekliflerle ortaya
       
çıktılar.
       
Neden Ayrılamayız?
       
Öncelikle şunu belirteyim, Türkiye'de yaşayan etnik toplulukların
       
ayrılması artık tarihsel, toplumsal ve ekonomik olarak imkânsız bir aşamaya
       
gelmiştir. Bunların ayrılmasını isteyen efendiler treni kaçırmışlardır.
       
Meseleyi yeteri derecede kavrayamadıkları için ya da bilmediğimiz bir
       
sebeple kendileri böyle bir misyon içerisinde yer aldıkları için, bütün
       
ayrılık taraftarları bir araya gelseler hatta bunlara uluslararası güç
       
merkezleri ve PKK da katılsa ve geniş bir koalisyon meydana getirseler de bu
       
artık mümkün değildir.
       
Her toplumda etnik yapılar belli bir düzeyde mevcudiyetini
       
sürdürebilir. Bununla beraber "etnik unsurlar", tarihsel olarak etnik
       
kimliklerin üzerinde meydana gelen ortak alanlara sahiplerse, ortak davranış
       
kodlarını benimsemişlerse, etnik farklılıkları bu gruplar için "bireysel"
       
bir özellik olarak kalır. Ortak alanlarını kültür, ekonomi; diğer toplumsal
       
kurumlar arasındaki ilişki yapıları ise onlar için ortak paydaları
       
oluşturur. Bu onlara kolektif bir kimlik verir, bu süreç "milletleşme"
       
sürecidir.
       
Millet bir etnik kimliğe, etnisiteye indirgenemez. Ancak farklı
       
topluluklar tarihsel olarak birbirleriyle etkileşime girerek etnisite üste
       
yapılara doğru evrilmeye yöneldiğinde milletleşme sürecide başlamış olur.
       
Türkiye Ayrışıyor Mu?
       
Etnik toplulukları milletleşmeye taşıyan dinamikler oldukça
       
çeşitlidir. Bugün Türkiye'de milletleşme süreciyle kurulan entegrasyon
       
sürecinin çok ileri düzeylerde olduğunu ortaya koyan birçok gösterge vardır.
       
Bunlardan birincisi göç ve nüfusun etnik kimliklere göre değil, tarihsel ve
       
toplumsal fonksiyonlara göre mobilizasyonudur. Bir diğeri modernleşme süreci
       
ile ortaya çıkan sınıfsal, statüsel, bireysel farklılaşmalardır. Üçüncüsü
       
ise tarihsel ve geleneksel değerler sisteminin onların dünyası içinde, bu
       
entegrasyona "manevi" boyut katan inançlar, tarihsel algı ve bilinçtir.
       
"Ayrılsak ne olur" mantığının içinde saklı olan "ırkçı vurguyu" bir
       
tarafa koysak bile şunu asla görmezden gelemeyiz: Ülkemizde yaşayan Kürtler,
       
Çerkezler, Türkmenler ve Kıpçaklar vb. bütün benim akraba halklar dediğim bu
       
insanlar birbirlerine bu öneriyi yapan "beyazlardan" daha yakındırlar.
       
Türk sağında, sosyal bilimciler bile analitik bir araç olarak "sınıf"
       
kavramını pek kullanmazlar. Oysa toplumsal olanın bir boyutu da sınıfsaldır.
       
Türkiye'nin devlet rantlarıyla büyümüş devletçi kapitalist sınıfları
       
içinde bir tabaka kendisine apayrı bir dünya ve hayat tarzı kurmuştur. Bu
       
sınıfların içinde yer alan halktan kopuk, Türkiye'yle olan tek bağı "kar
       
oranları" olan "beyazlar" sokaktaki bir Kürt'e ve Türkmen'e aynı mesafede
       
uzaktırlar.
       
Onların bu tepkisel, geri önermeleri sınıf durumları açısından meseleye
       
bakış açılarını, rahatsızlıklarını yansıtır. Bu tepkiyi patronlarıyla
       
kurdukları semiyotik ilişkiye bağlı olarak ortaya koyanların durumu da daha
       
farklı değildir. Türkiye'nin vatansever halkı Türkmenleri, Kürtleri,
       
Azerileri, kapitalistleri, işçileri, işsizleri ve diğerleri birbirlerine
       
daha fazla entegre oldukça "beyazlar"ın daha fazla yalnızlaşacağı kesindir