'Elim sende' tutkunları

Yetişkinlik yıllarında da “ebelemece” ya da “elim sende” oynamayı sürdüren çocukluk arkadaşı bir grup erkeğin gerçek hikâyesinden esinlenen “Yakalandın!”ın (Tag) başrollerinde Ed Helms, Jeremy Renner, Jon Hamm gibi oyuncular yer alıyor

OYUNLAR, çocukluktan başlayarak hayatımıza eşlik eder ama yaş aldıkça oynadığımız oyunlar değişir. Ebelemece ya da elim sende gibi oyunlar, çocukluğun bir noktasında unutulur gider, yerlerine yenileri gelir... Peki, 30 yıl boyunca bu oyunu sürdüren bir erkekler grubu olabilir mi? Russell Adams’ın The Wall Street Journal’da çıkan haberine bakılırsa, soruyu “evet” olarak yanıtlamak mümkün.

Senaryosunu Rob McKittrick ve Mark Steilen’ın yazdığı “Yakalandın!” söz konusu haberden esinlenilerek çekilmiş bir film. Bir belgesel olmadığı için kuşkusuz gerçeğin değil, komedinin ve eğlencenin peşinde... Ama, “30 yıl boyunca ebelemece oynamaktan nasıl vazgeçemezler?” sorusunu yanıtlamak için kuşkusuz belirli bir çaba gösteriyor. Filmdeki karakterlerin önce Benjamin Franklin’e, sonra Alman psikolog Karl Gross’a atfettiği, “Oyun oynamayı büyüdüğümüz için bırakmayız, oyun oynamayı bıraktığımız için büyürüz” sözü, filmin genel çerçevesini oluşturuyor.

Başta en hırslı “elim sende oyuncusu” Hoagie (Ed Helms) olmak üzere hepsinin bir büyüyememe ya da olgunlaşamama sorunu olduğu aşikâr.

OYUN OYNAMAKTAN VAZGEÇMEYELİM

Kariyerinin zirvesindeki karizmatik yönetici Callahan (Jon Hamm), Hoagie’yi görünce adeta kimlik değiştirip, çocuklaşıyor mesela... Babasıyla yaşayan Chilli’nin (Jake Johnson) zaten büyümüş, olgun bir görünüşü yok. Takıntılı Sable (Hannibal Buress) bir psikoterapistten yardım alıyor... 30 yıldır mayıs ayları boyunca süren oyunda bir kez bile ebelenmeyen Jerry’nin (Jeremy Renner) ise sadece bu başarısı nedeniyle dahi olgun biri olduğu söylenemez...

“Yakalandın!” özellikle Hoagie ve Jerry üzerinden, oyunu abartmayı, aşırı ciddiye almayı biraz eleştirse de dişe dokunur ciddi bir şey söylemekten kaçınıyor... Final itibarıyla, her şeyin “Oyun oynamaktan vazgeçmeyelim ama kontrolümüzü kaybedip saçmalamayalım” diye özetlenebilecek “orta yolcu” bir fikre bağlandığı söylenebilir. Kaldı ki, filmin asıl hedefi, “büyümek ve oyun oynamak” ilişkisi üzerine kafa yormaktan ziyade 30 yıldır “elim sende” oynamakta ısrar etmenin saçmalığı ve komedisini ortaya çıkarmak...

BİR AKSİYON VE GERİLİM PARODİSİ

Karakterlerin bazen uzayıp giden diyalogları değil ama hırslarını kontrol edemedikleri, içlerindeki rekabetçi çocuğu dizginleyemedikleri sahneler gerçekten eğlenceli. Sözgelimi, ebelemece gibi basit bir oyunun “Matrix” filmindeki dövüş sahnelerini hatırlatan bir tarzda çekilmesi komik anlara vesile olabiliyor. Yönetmen Jeff Tomsic, bu sahneleri aksiyon ve dövüş filmlerinin parodisi haline getirmeyi başarırken filmi de hareketlendiriyor.

Birbirlerini ebelemek uğruna geldikleri noktalar kuşkusuz abartılı olabilir. Ama gerçek hayattaki bütün yetişkin oyunları da rekabet duygusunu abartarak ve böylelikle çocuk oyunlarının akıl dışılığına dönerek daha keyifli ve eğlenceli bir hale gelmez mi? “Yakalandın!”, aksiyon ve gerilim parodisi arasında gidip gelen mizah duygusuyla herkesin sevebileceği bir film değil ama komedide Amerikan ekolünü tercih edenler için iyi bir tercih olabilir.

Filmin notu: 6