HABERTÜRK hangisi

"Sen ne biçim yayın yönetmenisin" diyordu çoğu.

"O biçim" diyeceğim ama yanlış anlaşılacak.

Kızgınlığın sebebi Nihal Bengisu Karaca'nın dün kaleme aldığı tango yazısı.

"Habertürk'ün fikri bu mudur?" diye kızmışlar.

"Ben de yanıt verdim ona" diyince daha çok kızıyorlar.

"Habertürk'ün fikri senin gibiyse koyma o zaman o yazıyı kardeşim" diyorlar.

Bakın arkadaşlar, HABERTÜRK'ün tek bir fikri vardır. Özgürlüklerden, insan haklarından, dürüstlükten yanayız, hırsızlığa, uğursuzluğa, baskıcılığa, demokrasi dışılığa karşıyız.

HABERTÜRK'ün bundan başka bir fikri yok. Olamaz da. Olmamalı da.

Bunun ötesinde HABERTÜRK'te fikirler var. Onlarca fikir, yüzlerce fikir.

Bekir Coşkun var mesela. Yıllardır tandığınız. Hiç değişmeyen yerini bildiğiniz.

Nihal Bengisu Karaca var. Tanımaya, anlamaya çalıştığınız. Aralarında bir yerde ben varım.

Benim üzerimde bir yerlerde dolaşan Umur Talu var.

Murat Bardakçı var, farklı dünyaları ve dönemleri birleştiren köprü olarak.

Pakize Suda var, nasıl bu kadar farklı yazdığını anlamakta güçlük çektiğim.

Yiğit Bulut var, her yere ve her fikre yetişen.

Muharrem Sarıkaya var, Ankara'nın genç duayeni. Sağduyunun sesi.

Balçicek Pamir var. Adı gibi rengârenk.

Yavuz Semerci var. Rakamlarla hayatı inanılmaz bir başarıyla birleştiren tek adam.

Ve Elif Şafak var. Fikrimize yeni kapılar açan.

Şimdi söyleyin bana bunların hepsinden tek bir fikir çıkar mı?

Asla.

Bunca yazarın tek bir ortak noktası var. Aydın namusu.

HABERTÜRK yazarlarının en ayırt edici özelliği bu.

Toplamında her fikre aynı yakınlıkta ve aynı uzaklıkta.

Kimseye bağlı olmayan, yüzde yüz tarafsız.

Her fikre muhalif veya her fikre yandaş olmaktan gocunmayacak kadar namuslu. HABERTÜRK bu.

Ne yazık ki, bu yönleriyle Türkiye'de tek.

Türünün son örneği.

---

Ekşimiş ruhların buluşma yeri

BİRİNCİ sayfamızda bir bankacının Ekşi Sözlük yüzünden başına gelenleri anlatan bir haber var.

Gerçekten de Ekşi Sözlük gibi ortamlar, internetin pis kokusu nesiller boyu sürecek bir çöplüğü.

En aşağılık dedikodular, en adi iftiralar, en seviyesiz hakaretler, en kompleksli yorumlar hep orada ve benzerlerinde.

Üstelik de bunların "aşağılık dozu" giderek artıyor.

Niye biliyor musunuz?

Çünkü bunlar, bu pislikleri kaleme alanlar giderek yaşlanıyor da ondan.

Başarıya, başarılı insanlara düşman bu haset depoları giderek yaşlanıp, umutsuzluk uçurumlarının dibine yuvarlandıkça, hayal ettikleri adam olma ihtimalleri giderek ortadan kalktıkça içlerinde biriken kin koyulaşıyor.

Girin bir gün okuyun bu pislikleri. Birkaçı hariç, büyük bölümü normal bir insanın hafsalasının almayacağı kompleksli yorumlarla hiç tanımadıkları, hiç bilmedikleri insanlara saldırıyor, karalıyorlar.

Zaten normal ruh halindeki bir insan, işi gücü bırakıp, hayatına bırakın dokunmayı teğet dahi geçmeyen insanlar hakkında safyalar dolusu yazı yazıp, kin kusmaz.

Ama bunlar yazarlar.

Yazdıkça kendilerini önemli zannederler.

Oysa pislik çukurunun dibinde debelendiklerinin farkında dahi değillerdir.

Pislik çukurunu dolduran ise bunların kendi ruhlarının karanlığından akan irinden başka bir şey değildir.

Ne şikâyetler, ne mahkemeler bu pisliğin üstesinden gelemez.

Çünkü oralar ruhunu şeytana satmışların buluşma yeridir.

Bu karanlık ruhlar pazarında olmayan tek şey haysiyettir.