Sır saklama konusunda iki insan tipi

1-"Aramızda kalsın" denediğinde asla kimseye söylemeyen.

2-"Aramızda kalsın" dendiğinde, tanıdığı herkese söyleme ihtiyacını hisseden.

Ben birinci kategorideyim. Yani "Aramızda kalsın" dendiğinde öldürsen bir başkasına söylemem. O "Aramızda" kelimesi devreye girdikten sonra tamamdır benim için. Beni etrafımda da var elbet böyle kişiler. Hatta onlara "Aramızda kalsın" demene bile gerek yok.

İkinci kategoriden de pek çok tanıdığım var. Lakin onlara "Aramızda kalsın" türü cümleler yaramıyor. Ve o kişilere özellikle duyulmasını istediğim şeyleri söylerken önceden "Aramızda kalsın" diyorum ki duyulsun.

Yani kısa, net, kestirmeden. Direkt ve endirekt hemencecik söyleyiveriyorlar.

İşimi kolaylaştırıyorlar.

Yani şunu demek istiyorum; Aramızda kalmadığını biliyorum. Bir dost!!!