Ve yine birileri adına utanıyoruz

-Birinci derece deprem bölgesi diye bangır bangır bağıran, profesörleri dinlemeyenler adına utanıyoruz.

-Bina dahi yapılmaması gereken yerlere on katlı binalar yapan aç gözlü müteahhitler adına utanıyoruz.

-Onlara izin verenler adına çok fazla utanıyoruz.

-Küçücük yavrucaklarımıza sıcacık yataklarında bu şoku yaşatanlar adına utanıyoruz.

-Deprem bölgesine yardım ulaştırmak isteyenleri engelleyenler adına utanıyoruz.

-Deprem bölgelerine abiye elbise, terlik, şort gibi giyilmiş kıyafetlerini gönderenler adına utanıyoruz.

-Göçük altında küçük yavrucukların, yaşlı insanların, kadınların, erkeklerin, gençlerin, kedinin, köpeğin olduğunu bile bile sıcacık evimizde otururken utanıyoruz.

-Uyumaktan utanıyoruz.

-Yemek yemekten utanıyoruz.

-Gülmekten utanıyoruz.

-Yürümekten utanıyoruz.

-Saçımızı taramaktan utanıyoruz. Daha doğrusu yaşamaktan utanıyoruz.

Ve bu utanmalar hep başkaları yüzünden. Ve bizim sorumluluğumuz olmadığı halde utanıyoruz.

Ve yine yarın biz o göçük altında olabiliriz.

Ben, sen, o... Hepimiz olabiliriz.