Üzgünüm

Bir koca öldü.

Bir baba öldü.

Bir evlat öldü.

Ve bir insan öldü...

Ve her şeyden önce bir kez daha insanlık öldü...

Son yıllarda çok çirkin sözler, cümleler, saldırılar okudu bu gözler. Duydu bu kulaklar. Ve her geçen gün daha da utandık başka insanlar yüzünden. Her olayda daha da yerin dibine girdik. İnsanlığını unutmuş, insan müsvetteleri yüzünden.

Önceki gece Bakırköy'de ortak olduğu restoranında uğradığı silahlı saldırı sonucunda hayatını kaybeden Şafak Mahmutyazıcıoğlu ve Ece Erken için sosyal medyada yazılan sözleri okurken bir kez daha insanlığımızdan utandık, kahrolduk..

Ben en çok da korktum.

Gerçekten korktum!!!

İnsanlığın geldiği noktadan korktum.

Bir ana ve babanın evladı bir insan nasıl bu kadar canavarlaşabilir?

Ölmüş bir insanın arkasından, eşini kaybetmiş bir kadın hakkında nasıl bu kadar çirkin sözler sarf edebilir?

Bir an, bir saniye durup hiç mi empati kurmaz bir insan? Nasıl "Oh olsun!!!" der anlamak mümkün değil.

Yazık gerçekten bu insanlara yazık. Sevgisiz, vicdansız ve empati yoksunu oldukları için yazık. Allah bu insanlara bir an önce akıl fikir ve utanma duygusu versin...