Gerçekten ilk gün ne heyecanlıydı

Aylar sonra normalleşme sürecine girildi.

Kısıtlı da olsa restoranlar, kafeler açıldı.

Salı sabahı sokağa çıktığımda insanların yüzü bir başka gülümsüyordu. Dükkanların önünde hummalı bir çalışma, temizlik yapılıyordu.

Ve gerçekten insanlar birbirine yeniden doğmuş gibi davranıyordu.

Dile kolay dört aydır süren kısıtlamalar çerçevesinde birçok yer ilk kez kapılarını açtı.

Kolay değil gerçekten.

Hem dükkan sahibi için hem de müşteri için.

Çoğu insandan sürekli şunları duydum:

-Sanki ilk kez sokağa çıkıyor gibi heyecanlıydım.

-İlk işim kuaföre gidip hazırlanmak oldu. Sonra da gidip bir kafede oturdum. Nasıl heyecanlandım.

-Çok garip geldi. Biraz tuhaf oldum. Biraz durdum hemen mekandan çıktım.

-Bir hafta gidilmez bir yere.

-Aslında mekanlar şimdi tertemizdir. Bu hafta gidilir ama şimdi çok insan koşa koşa gideceği için kalabalık olur.

Diye diye gün boyu bu normalleşme süreci konuşuldu.

Peki neler mi gördüm?

-Bir kere trafik inanılmaz yoğundu.

-İkincisi mekanlar kalabalıktı.

-Üçüncüsü saat yediye beş kala insanlar daha yeni yemeğe oturuyordu.

Evet evet… Düşünün yediye beş kala oturmuşun. Nasıl yiyeceksin, nasıl bitireceksin, nasıl kalkacaksın.

Böyle sıkıntılar yaşanacak. Bakalım buna nasıl ayak uydurulacak. Biraz deneyimleyim, daha kapsamlı detayları da yazacağım…