"Mezarına gittim kararı söyledim, özür diledim"

Ümran AVCI / HT GAZETE

“Artık evde iş bile yapmaktan acizim. Eşimle tek bir kelime dahi konuşamıyoruz. Ali’den sonra her şeyimizi kaybettik. Keşke Ali hiç üniversiteyi kazanmasaydı. Hiçbir şey Ali’yi geri getirmeyecek. Katilleri idam etseler de Ali geri gelmeyecek. Ama müebbet ceza alsalardı, biraz içim soğurdu. ‘Adalet yerini buldu’ derdim...”

Gezi Parkı protestoları sırasında Eskişehir’de dövülerek öldürülen Ali İsmail Korkmaz’ın annesi Emel Korkmaz böyle diyor; 2’si polis 6 sanığa verilen 10 yıl 10 ay ile 3 yıl 4 ay arasında değişen “iyi hal indirimli” hapis cezaları sonrası.

Hatay’daki; Ali İsmail’in anılarıyla dolu evinde güçlükle konuşuyor. Gözyaşlarının sık sık böldüğü sözleri acı, öfke ve çaresizlik yüklü ama kararlı da; “Biz ‘Bitti’ demeden bu dava bitmeyecek” diyor.

Kararın ardından hissettiklerini, ertesi gün oğlunun mezarına gittiğini, davayı sonuna kadar takip edeceklerini, kendilerine, Ali İsmail’e adaletin çok görüldüğünü anlatıyor:

‘NEDEN BÖYLE OLDU’

“Duruşma salonundan çıkana kadar hiçbir şey hissetmedim. Ne zaman ki duruşma salonundan çıktım, beynime bir şey vurdu. ‘Neden böyle oldu’ dedim. ‘Niye böyle adaletsiz bir ülkede yaşıyorum, bu ülkenin adaleti yokmuş’ dedim. “

‘KATİLLERLE OTURDUM’

“1.5 yıldır sadece adalet istedim. 7 defa sadece aynı yerde oturdum. Katillerle aynı ortamda bulundum. Her seferinde Ali’yi yeniden kaybetmiş gibi acı hissettim. Ama maalesef adaleti çok gördüler. Sabah oğlumun mezarına gittim. Kararı söyledim. Özür diledim. ‘Senin için adaleti sağlayamadık. Katillerden hesap soramadık’ dedim. Sadece taşına, toprağına dokundum. Tüm öğrenciler üniversitelerden dönerken oğlum toprağın altında.”

‘TEKRAR CANIMIZI YAKTILAR’

“Bir an olsun adaletin olduğunu düşünmüştük, yanıldık. Tekrardan canımızı yaktılar. Ben o gün Ali’mi bir kez daha kaybettim. Bütün dünya izledi oğluma nasıl savunmasızken, nasıl çullandıklarını bütün dünya gördü. Keşke Ali bir kurşunla ölseydi. Keşke küçükken geçirdği kalp ameliyatında hayatını kaybetseydi. O’nun böyle hunharca katledilmesini, savunmasız bir çocuğa 8 kişinin çullanmasını kabul edemiyorum. Oğlumu katlettiler, bunu demek bile canımı yakıyor. Çıldıracak gibi oluyorum.

‘BİZ ‘BİTTİ’ DEMEDEN...’

Mücadeleye devam edeceğiz. Biz “Bitti” demeden bu dava bitmeyecek. Ucu nereye giderse gitsin Ali’nin katilleri cezalandırılıncaya kadar davanın peşini bırakmayacağız. O kararla birlikte oğlumu bir kez daha öldürdüler. Ali’yi kaybettiğim gün yaşadığım acıyı bir kez daha yaşadım.”

‘OĞLUMUN KOKUSUNU DUYUYORUM’

Emel Korkmaz, oğlunun giydiği son yeşil tişörtünü elinden bırakmıyor. Oğlunun hastaneye götürüldüğü sırada üzerinde olan yeşil tişört, doktorların müdahalesi sırasında kesilmiş. Tişörtü koklayıp oğlunun kokusunu duyduğunu söyleyen Emel Korkmaz, tişörtlerini Ali İsmail’in kokusu gitmesin diye yıkamadığını da söylüyor.

"KUCAĞIMA ALAMADIM"

Torunu Ali Yusuf’u gözünden sakınan Emel Korkmaz “Ali İsmail, yeğenini çok merak ediyordu. Ben gördüm ama o hiç göremedi. O yüzden uzun süre torunumu kucağıma alamadım” diyor.