Osman YENİLMEZ - Begüm DEMİRCİOĞLU / HABERTURK.COM

Hatay'ın Kırıkhan ilçesinde yaşayan 42 yaşındaki İbrahim Biricik bütün engellere rağmen yapılamaz denileni yaptı. Engeli ve maddi zorluklarına rağmen tüm engellilerin kullanabileceği o motosikleti yaptı.

İbrahim Biricik, azmin zaferini ispatlayan hikayesini anlatıyor...

-Engeliniz doğuştan mı?

Sağlıklı bir şekilde hayata gözlerimi açtım fakat 1 yaşlarında geçirdiğim çocuk felcinden sonra yürüme yeteneğimi kaybettim.

-Engelli olmanız evliliğinizin başlangıcında sorunlar teşkil etti mi?

Ben eşimle arkadaş vesilesi ile tanıştım. Eşim benimle tanıştığında engelli olduğumu biliyordu. Kendisi bunu sorun etmese de etrafın yabancı bakışları oldukça rahatsız ediciydi. Özellikle çocuğumun toplantısına ya da herhangi bir ihtiyacım için dışarı çıktığımda yaşadığım zorluklar tarif dahi edilemez.

Ben motorumu yapmaya karar verdiğimde insanların ilk söylediği şey "Hadi oradan sende" olmuştu.

İnsanlar bizlere karşı inançsızlar. Bunun beyinle yapıldığına değil de, yürüme gibi yeteneklerle yapılabildiğine inanıyorlar. Oysa ki her şey beyinde, karar vermekten geçiyor.

Onların inançsızlığı bizlerin önünü kesiyor. "Sen yapamazsın, başarısız olursun" demeleri bizlere köstek olmaktan başka bir işe yaramıyor.

Sadece engelli günlerinde hatırlanmak istemiyoruz.

Balmumcu ve Kağıthane'de halen insanlar kaldırımlara park ediyor. Sağlıklı bir şekilde araba sürebiliyorlar fakat kaldırıma park etmek ne demek!

Bizler onların koydukları engellerle engelli olduğumuzu hissediyoruz. Yapı sorunları için standartları kendileri değil de bizlere sorarak yaparlarsa bu sorunların bir çoğu hallolacaktır.

Ben de bu ihtiyaçtan dolayı bu motorumu yapmaya karar verdim. Hatay'a döneceğim gündemde bile  yoktu. İşim bozulunca Hatay'a dönmek zorunda kaldım.

Arkadaşımın hurdaya ayrılmış bir motoru vardı. Bir miktar para vererek motorunu aldım. Motoru aldıktan sonra  nasıl kullanabileceğimi düşünmeye başladım. İnternet araştırmalarım sonuçsuz çıktı. Her şey o kadar pahalıydı ki buna gücüm asla yetmezdi.

Birkaç motorcuyu aradım. Sadece şanzimanı yapmak için 2 bin TL istedi. Baktım ki bu iş çok maliyetli bir iş, herhangi bir yere götürmeden kendim yapmaya karar verdim.

En son bir tornacıya gidip tek tekerleği çeviren bir mil yaptırdım. Adeta yap boz yaparak 2012'den 2015'e kadar bu macera sürdü.

-Aslında bu işin azimde bittiğini ispatladınız...

Kesinlikle evet. Yapamazsın denileni yaptım. Tüm arkadaşlarım da yapabilir.

-Peki vatandaşlardan istediğiniz bir şey var mı?

Şuan tüm arkadaşlarımı temsil ediyorum. Bu hayatta engelli yaşayabilirler fakat en büyük engeli kendileri koymasın. Kendilerine inansınlar. Vatandaşlardan istediğim tek şey engellileri küçümsemesinler. Öncelikle bizler de bir insanız. Duygularımız, düşüncelerimiz var. Yürüyemeyen bir insan da evlenmeyi hayal edebilir, eğlenmeyi hayal edebilir, çocuğunu sevmeyi, onunla oynamayı hayal edebilir. Engelli olan ile engelli olmayan insanın hayalleri aynıdır.

Benim yaşadığım hiç bir olumsuzluğu bu kaderi paylaşan kimse yaşamasın istiyorum.

Sizlerden son bir isteğim var. Ülkemizde yapmış olduğum motosiklete ruhsat verilmiyor. Ancak bir makina mühendisinin bunu yapmış olması gerekiyor ki ruhsat alabilsin. Herhangi bir kazada aracın ruhsatı olmadığı için direkt ruhsatı olmayan araç suçlu duruma düşmekte. Ben aracıma ruhsat istiyorum tek isteğim bu...

İŞTE İBRAHİM BİRİCİK'İN VİDEOSU