Türkiye'den 5G hikayeleri!

Savunma Sanayi Başkanlığı (SSB) doğru bir yaklaşımla yerli baz istasyonu ULAK için ciddi emek sarf etti. Telekomünikasyon sektöründe Türkiye’nin dünyaya açılmasına vesile olabilecek 4,5G’de kullanılmak üzere ULAK’ı geliştirdi. İlk etabında bazı eksiklikleri de olsa ULAK önemli bir başarı hikayesi olarak ortaya çıktı. Ama sahip çıkan olmadı. Ülkemizden bile yeterli destek görmedi. Sipariş alamadı. Turkcell, Vodafone ve Türk Telekom’dan ise zorla ve göstermelik sipariş verildi.

Evet, ULAK’ta da ciddi bazı sorunlar var. En önemli sorunu ortaklık yapısı. Bir savunma sanayi şirketi olan ASELSAN’ın yüzde 51 ağırlık hissesine sahip olduğu ULAK’ın baz istasyonu hangi yabancı GSM operatörü alır? Ayrıca dünyada da hem silah hem de telekomünikasyon sektörü için ürün yapan başka şirket var mı? Dolayısıyla bu yapının acilen değişmesi, dönüşmesi lazım.

ULAK’ta samimiyet var, destekleniyor, ama kurgusu yanlış. Ayrıca 4,5G’de çok zaman kaybetti acilen 5G’ye yönelmesi şart. İlk baştaki teknolojik kurgusu güzeldi, geliştirilemedi.

ASELSAN, NETAŞ ve ARGELA ortaklığıyla yola çıkan ULAK giderek savunma sanayi şirketine dönüştü. Halbuki tersi bekleniyordu. ULAK için çalışan personel, bu şirketlerden kendi bünyesine çekilip, şirketleşmesi sağlanamadı. ASELSAN’ın bir departmanı haline geldi. ULAK’ın önceliği ile ASELSAN’ın yaklaşımları örtüşebilir mi? Veya NETAŞ’ın, ARGELA’nın yaklaşımıyla ULAK stratejisi aynı olabilir mi?

Çok basit bir soru:

NETAŞ’ı satın alan Çinli ZTE neden rakip pozisyonda olan ULAK’ı desteklesin. Türkiye NETAŞ’ın satışına onay vererek yanlış yaptı. İlgili kamu yetkilileri, burayı bir Türk şirketinin almasını pek ala sağlayabilirlerdi. Maalesef vizyon sorunumuz var.

Bu hususları yıllardır yazıp, duruyorum. Sorun yurtdışından hazır ithal ürün alma sevdalılarının bir türlü aşılamamasında. Huawei, Ericson, Nokia, Samsung, Cisco ve diğerleri için canla başla mücadele eden Türk bürokrasisi, yerli ve milli ürünlere çeşitli kulplar takarak sahip çıkmadı, çıkmıyor. Bu gidişle çıkacak gibi de görünmüyor.

Bir gözünüze kaç para değer biçersiniz? Artık bazı araçları farını bile 10 bin TL’ye verilmediği çağımızda, mahkemenin vatandaşın gözü için münasip gördüğü 10 bin TL sanırım kimsenin aklının ucundan dahi geçmez. Bugün10 bin TL’yi dili olsa sokak kedileri bile bir gözü için telaffuz etmez. Hatta bir kedi, köpeğiniz varsa, onların kasten veya hatalı olarak kaybedeceği bir gözü için de 10 bin TL tazminatı kabul etmezsiniz.

Kamuda artık en düşük maaşın 5 bin TL seviyelerine geldiğini, 10 bin TL’ye kaç kalıp peynir alınabileceği hesaplarını yapıldığı günlerdeyiz. Fakat adaletimiz işliyor, yetmedi organlarımıza değer bile biçiyor. Yok pahasına fiyat belirliyorlar, ama olsun belirlemeyip bugün git yarın gel de yapabilirlerdi. En azından vatandaş tek gözüyle de olsa önünü görebiliyor.

Konuyu biliyorsunuz. Vatandaş hatalı ameliyat nedeniyle bir gözünü kaybediyor. Konu yargıya intikal ediyor. Mahkeme, iş göremezlik tazminatı olarak 174 bin 936 TL, manevi tazminat olarak 100 bin TL ödenmesini hükmediyor. İstinaf mahkemesi ise sebepsiz zenginleşmeye yol açtığı gerekçesiyle kararı bozarak sadece 10 bin TL ödenmesine hükmediyor.

Öte yandan ünlü şef Arda Türkmen de vitamin reklamlarında yer aldığı Sanofi’ye sözleşme süresinin bitmesine rağmen fotoğraflarının eczanelerdeki ürünlerde kullanıldığını iddia ederek dava açmış. Şirketten 318 bin 600 dolar cezai şart bedeli ile 50 bin lira da manevi tazminat istiyor. Şunu biliyoruz ki bu tarz reklamlarda oynayanların fotoğrafları yıllarca çeşitli yerlerde karşımıza çıkabiliyor. Acaba mahkeme bu konuda nasıl bir karar verecek? Merak ediyorum.

Hadisenin şekli, tazminatın istendiği yer, isteyenin eğitimi, yaşı, gelir durumu, yaşam kalitesi, sosyal statüsü gibi detaylar tazminat rakamının belirlenmesinde etkiliyor oluyor. Bakalım bu iki olay nasıl neticelenecek?