Durum raporu

Hadi bugün biraz Fransa’dan söz edelim.

Dediğim gibi iki haftayı aşkın bir süredir, Güney Batı Fransa’da turistik olmayan küçük bir kasabadayım.

Hemen her yıl buraya geliyorum zaten.

Boğa güreşleri ile ilgili geçmişte yazdıklarımı okuyanlar bilir.

Fransa’nın en sevdiğim bölgesidir.

Eskiden Rus Çarları da bu bölgeyi severmiş.

Şimdi de Putin’in kızının “saray”ı ve bazı oligarkların malikaneleri buraya yakın.

Size anlatılanların aksine, burada bir ekonomik kriz falan yok.

Ya da Fransa, pandemi sonrası ekonomik sorunları en az hasarla aşan ülkelerden biri diyelim.

Enflasyon yüzde 5 civarında.

Gıda fiyatlarındaki enflasyon daha da düşük, bunun temel sebebi, Fransa’nın hala çok büyük bir tarım ülkesi olması.

Ülke elektrik enerjisinin büyük bölümünü nükleer kaynaklardan elde ettiği için enerji fiyatlarındaki artıştan da minimum etkilenmiş.

Akaryakıt fiyatları hayli artmış. Yüzde 50 civarı artıştan herkes şikayetçi.

Pandemi nedeniyle turizm gelirlerinin düşmesi Fransa’da da sorun olmuş.

Gayrimenkul fiyatlarında çok ciddi bir artış yaşanmamış ancak lüks konut fiyatlarında özellikle Rusya’ya bağlı nedenlerden dolayı bazı bölgelerde düşüş olmuş.

Hem de ciddi düşüşler.

Benim açımdan burada olmanın en iyi tarafı haftalardır tek bir Suriyeli, Afganlı görmedim.

Televizyonu açtığım zaman da abuk sabuk tartışmalar ya da bas bas bağıran siyasetçiler görmüyorum.

Polis araçları ve ambulanslar dışında yollarda tek bir çakarlı otomobil yok, emniyet şeridinden giden tek bir araç yok, iki kilometre uzunlundaki plajda tek bir izmarit yok, gündüz lebalep dolu plaj akşam boşalırken geri kalan bir tek pet şişe, tek bir plastik poşet yok.

Emin olun buraya geldiğimden beri tansiyonum bile düştü.

Nazar değmesin diye söylemeyeceğim ama bu kadar düşük tansiyon iyi mi kötü mü bilmiyorum.

Bildiğim şey ise kaç dişi kalmış bilemem ama medeniyet hiç de fena bir şey değil.

Gerek Osmanlı’nın, gerekse Cumhuriyet’in yüzünü Batı’ya dönmesi boşuna değil.