George Bernard Shaw'un Hayatı
George Bernard Shaw 26 Temmuz 18562'da İrlanda'nın Dublin şehrinde doğmuştur. George Bernard Shaw oyun yazarı olarak ün kazanmıştır. George Bernard Shaw altmıştan fazla oyuna imza atmıştır. George Bernard Shaw 1925'te Nobel edebiyat ödülünü ve 1938'de Pygmalion ile Oscarı kazanmıştır. George Bernard Shaw bu iki ödülü alabilen ilk tek insandır. George Bernard Shaw Sosyalizm ve kadın haklarının koyu bir savunucusu olmuştur. George Bernard Shaw vejeteryen olmasının yanı sıra içki ve sigaradan uzak durmuştur. George Bernard Shaw resmi eğitime karşı çıkan bir yazardır. George Bernard Shaw 1950 yılında ağaç budarken merdivenden düşmesi sonucunda oluşan yaraların iyileşmemesi sonucunda olaydan bir kaç gün sonra ölmüştür.
George Bernard Shaw'un Eleştirileri
George Bernard Shaw müzik,sanat ve tiyatro eleştirmeni olarak "Corno di Bassetto" mahlasıyla Wolverhampton Star 'da, GBS mahlasıyla 1885-1886 yılları arasında Dramatic Review ve Our Corner'de yazmıştır. George Bernard Shaw GBS mahlası ile 1885-1888 yılları arasında The Pall Mall Gazette'de yazmıştır. George Bernard Shaw 1895'ten 1898'ekadar Frank Harris Saturday Review'de tiyatro eleştirmenliği yapmıştır. George Bernard Shaw'ın eleştirmen olarak aldığı maaş ancak geçinebilmesini sağlamıştır.
George Bernard Shaw'ın erken gazeteciliği; kitap, sanat ve müzik kritikleriyle geçti. George Bernard Shaw'ın müzik eleştirilerinden çoğu, tartışmalı Alman besteci Richard Wagner'i över nitelikteydi. Ayrıca George Bernard Shaw , Saturday Review için yaptığı tiyatro eleştirmenliğinde de Norveçli tiyatrocu Henrik Ibsen'i övmüştür.
George Bernard Shaw'un Romanları
1879'la 1883 arasında George Bernard Shaw'un yazdığı beş başarısız romanı da daha sonradan basılmıştır.
Bu kitaplar;
Cashel Byron's Profession (Cashel Byron'un Sanatı) , (1886)
An Unsocial Socialist (Asosyal Bir Sosyalist) , (1887)
Love Among the Artists (Aşkın Ortasındaki Ressamlar), (1914)
The Irrational Knot, Being the Second Novel of his Nonage (Akıldışı Düğüm, Reşit Olmayanın İkinci
Romanı), (1905)
Immaturity (Tecrübesizlik), (1931)Kara kız
George Bernard Shaw'un Oyunları
George Bernard Shaw 1885'te, William Archer'la birlikte ilk oyunu olan Widower's Houses üzerinde çalışmaya başladı. Archer, George Bernard Shaw'un bir oyun yazamayacağına karar verdiği için proje rafa kaldırıldı. George Bernard Shaw yıllar sonra,1892'de oyunu Archer'sız bitirdi. Gecekondu mahallesi sahiplerini sert bir şekilde eleştiren oyun, ilk defa 9 Aralık 1892'de London Royalty Theatre'da sahnelendi.George Bernard Shaw daha sonra bu oyuna en kötü eserlerinden biri olduğunu söylese de oyun izleyici buldu.
George Bernard Shaw'un oyun yazarlığından elde ettiği ilk elle tutulur ticari başarısı Richard Mansfield'in The Devil's Disciple (Şeytan'ın Müridi) (1897) yapımından geldi. George Bernard Shaw, hayatı boyunca, çoğu uzun olan 63 oyun yazdı. George Bernard Shaw'un oyunları, genellikle Londra'dan önce Amerika ve Almanya'da başarı elde etti. Çoğu oyunların Londra yapımları seneler boyunca ertelenmiş olsa da Mrs. Warren's Profession (Bayan Warran'in Mesleği) (1893), Arms and the Man (Silahlar ve Adamlar) (1894), Candida (1894) ve You Never Can Tell (Hiç Söyleyemiyorsun) (1895) gibi oyunları günümüzde hala Londra'da izlenilebilir.
George Bernard Shaw'un mizah anlayışı - Oscar Wilde'ı dışarda tutarsak - zamanı için eşsizdi ve yazar genellikle komedileriyle hatırlanmaktadır. George Bernard Shaw espri kabiliyeti yazarın İngiliz tiyatrosunda yaptığı yenilikleri gölgelememelidir: Victoria Dönemi'nde sahne, boş ve duygusal bir eğlencenin sergileneceği bir yerdi. George Bernard Shaw sahneyi; ahlaki, politik ve ekonomik konuların tartışılacağı bir yer haline getirdi ve böylece modern gerçekçi tiyatronun öncülerinden olan Henrick Ibsen'e de borcunu ödemiş oldu.
George Bernard Shaw'un popülerliği arttıkça oyunları laf kalabalıklarıyla dolmaya başladı. Ancak George Bernard Shaw'un oyunlarının başarısından bir şey götürmedi. George Bernard Shaw'un bu dönemdeki bazı oyun örnekleri şunlardır: Caesar and Cleopatra (1898), Man and Superman (1903), Major Barbara (1905) ve The Doctor's Dilemma (1906).
1904'ten 1907'ye kadar,George Bernard Shaw'un oyunlarından birkaçı Harley Granville-Barker ve J.E. Vedrenne müdürlüğündeki Court Theatre'da sahneye konmuştur. Orada sahneye konan ilk oyunu, John Bull's Other Island (1904), bugün çok ünlü olmasa da King Edward VII'ın bir gösteri sırasında sandalyesini kıracak kadar güldüğünden, zamanında, Londra'da oldukça ses getirmiştir.
1910'lara gelene kadar, George Bernard Shaw kendini yeterince tanıtabilmiş bir oyun yazarı haline geldi. Fanny's First Play (1911) ve My Fair Lady'ye (1956) kaynaklık edecek olan Pygmalion (1912), Londra seyircisinin önünde uzun seneler oynamıştır. (Oscar Straus'un Arms and the Man (1894) uyarlaması olan The Chocolate Soldier çok popüler olmasına rağmen, George Bernard Shaw müzikalden nefet etmiştir ve hayatı boyunca da eserlerinin müzikalleştirilmesine izin vermemiştir. Buna Franz Lehar'ın Pygmalionuyarlaması da dahildir. My Fair Lady de ancak George Bernard Shaw'un ölümünden sonra gerçekleştirilebilmiştir.)
George Bernard Shaw'un I. Dünya Savaşı'yla birlikte, düşünceleri değişmeye başladı.George Bernard Shaw savaşa tamamiyle karşıydı ve bu hem halk tarafından hem de çevresi tarafından hoş karşılanmadı. George Bernard Shaw'un savaş sonrasında yayınlanan ilk uzun oyunu Heartbreak House'tu (1919). Yeni bir George Bernard Shaw ortaya çıkıyordu: zeka aynıydı, ancak onun insanlığa inancı görülebilir ölçüde azalmıştı.
George Bernard Shaw daha önce sosyalizme doğru demokratik bir hareketi desteklemişti, ancak savaştan sonra güçlü ama zararsız adamlar tarafından yönetilen hükümette daha çok umut buldu. Bu, bazen, onu Stalin, Hitler ve Mussolini gibi totaliter önderlerin kusurlarını göremez hale getiriyordu.
George Bernard Shaw 1921 tarihinde, Back to Methuselah'ı (Methuselah'ın Ardı) tamamladı. Devasa, beş oyundan oluşan bu eser, Cennetin Bahçelerinden binlerce yıl geleceğe kadar olan bir zamanı kapsamaktadır. George Bernard Shaw, bu eseri bir başyapıt olarak değerlendirse de birçok eleştirmen onun gibi düşünmüyordu.
Bir sonraki oyunu olan Saint Joan (1923) ise genellikle onun en iyi oyunlarından biri olarak kabul edilir. George Bernard Shaw, Jeanne d'Arc hakkında bir şeyler yazmayı uzun süre düşünmüştür ve bir azize ilan edilmesi George Bernard Shaw'u harekete geçrimiştir. Oyun, George Bernard Shaw'a uluslararası anlamda bir başarı kazanmıştır. Çoğu kişi,George Bernard Shaw'un Nobel Edebiyat Ödülü'nü sırf bu oyunu yüzünden aldığını düşünmektedir. George Bernard Shaw ömrünün sonuna kadar oyunlar yazmaya devam etti, ancak çok azı eski eserleriyle kıyaslanılabilir derecedeydi.
"The Apple Cart" (1929) her hâlde daha sonraki döneminin en ünlü eseridir. Daha sonra George Bernard Shaw'un yazdığı, "Too True to Be Good" (1931), "On the Rocks" (1933), "The Millionairess" (1935) ve Geneva (1938) gibi oyunlar, düşüşü için verilen örnekler arasındadır. George Bernard Shaw'un son bitmiş oyunu, doksan yaşlarında yazdığı "Buoyant Billions"tı (1946–1948).
George Bernard Shaw'un oyunları, genellikle uzun önsözlerle başlar. Bunlar genellikle, oyundan çok oyunda işaret edilen konular hakkında olur. Genellikle, bu önsözler, oyunun kendisinden daha uzun olurlar. Mesela, Penguin Books tarafından basılan tek perdelik oyun, "The Shewing-up of Blanco Posnet"nin (1909) 29 sayfalık oyun kısmından önce 67 sayfalık bir önsöz vardır.
