Eğitimde 'gelecek stratejimiz' neden yok?
DÜNYANIN gelişmiş ülkelerinde gelecekte ne kadar doktora, ne kadar mühendise, ne kadar hemşireye ihtiyaç olacağı hep bilinir. Ülkeler istatistiklerine bakar, sektörlerdeki büyüme oranlarını hesaplar ve sayılarıyla hangi meslekte ne kadar kadroya ihtiyacı olduğunu açıklar. Eğitim politikaları da bu öngörülere göre oluşturulur.
Peki Türkiye’de böyle mi oluyor?
Ne yazık ki “Evet” demek mümkün değil. Herhangi bir planlama yapılmadan üniversitelerde fakülteler kuruluyor, programlar açılıyor, üstelik bu programlara da “hormonlu kontenjanlar” veriliyor. Sonra da karşımıza sayıları yüz binleri aşan atanamayan öğretmenler, işsiz mühendisler çıkıyor. Çünkü kurumlar arasında ortak bir planlama yok
Yakın bir gelecekte başka “işsizler” grubundan söz etmeye başlayacağız. Onlar da doktorlar olacak. Çünkü son yıllarda tıp fakülteleri çok popüler olduğu ve öğrenciler tarafından çok tercih edildiği için sayıları sürekli artıyor. Şu anda devlet üniversitelerinde 69, vakıf üniversitelerinde de 26 olmak üzere 95 tıp fakültesi var. Üstelik 20 tıp fakültesi de onay için bekliyor.
Son birkaç yıldır tıpkı hukuk, eğitim, fen ve edebiyat fakültelerinde olduğu gibi tıp fakültelerinin kontenjanları da sürekli artırılıyor. Geçen yıl bu fakültelere 12 binin üzerinde kontenjan verildi. Yakın gelecekte eğitim fakültelerinde olduğu gibi yılda ortalama 50 bin doktor mezun olmaya başlayacak.
İşte kendisi de bu yıl bir tıp fakültesi açacak olan Sağlık Bakanlığı, gelecekte yaşanacak “doktor enflasyonunu” görmüş ve YÖK’ü “Tıp fakültelerinde kontenjanları azaltın” diye uyarmış. Ancak geç kalmış. Çünkü YÖK çoktan üniversitelerin kontenjanlarını onayladı.
Ancak bu yıl tercihte “50 bin” başarı sınırlaması getirilen tıp fakültelerinin önümüzdeki yıllarda hem kontenjanlarının artırılması hem de yenilerinin açılmasına izin verilmesi zor olacak gibi görünüyor.
