Londra ve Beyoğlu'nun benzer talihi
TAŞ çatlasa en fazla bir sene gitmemişimdir, yeni Londra’yı görünce şaşırdım. Zengin ötesi kitlenin alışveriş merkezi Harrods’ın olduğu Knightsbridge semti Araplara teslim edilmiş. Harrods zaten Katar’a satılıp işi kökten çözmüşlerdi ama bu sefer koca semt gitmiş. Biz Beyoğlu’nda “Arapça tabelalar var” diye ağlaşıyoruz ama Londra’nın göbeğinde bile var bu dükkânlardan. Normal olarak Londralılar pek takılmıyor bu bölgede. Sosyete biraz daha nehir kıyısına kaymış bu yüzden. Yeni sayılabilecek The Ivy Chelsea Garden restoran, mavi kanlıların buluşma noktası adeta.
İçinde bulunduğumuz hafta Londra Kokteyl Haftası olduğu için her yerde özel kutlamalar var. Bu sene temalarda afrodizyak katkılı ylang ylang özü bulunuyor. Birkaçını deneyip mutlu oldum. Dikkatimi çeken bir diğer ayrıntıysa İngilizlerin cini yeniden popüler yapma telaşı. Kalorisi az olduğu için daha fazla tercih edilen bu içkiyi sek olarak içenlerin sayısında bir yükseliş var.
************
İstanbul’un çıldırttığı ressam
1901 yılında Büyükada’da doğan dünyaca ünlü ressamımız Fahrelnisa Zeid’in Tate Modern’deki sergisine rastlayınca içim gururla karışık bir buruklukla kaplandı. 1934’te Prens Emir Zeid ile evlenerek onun soyadını ve prenses unvanını alan Fahrelnisa Hanım, büyük tuvaller üzerine küçük kareler, üçgenler, dörtgenlerden oluşan geometrik formları en parlak, çarpıcı renkleriyle boyadığı eserleriyle Tate Modern’deydi.
Evlilik sonrası Fahrelnisa Zeid adını alan ressamın hayatı hakkında müzede anlatılanlar hayli ilginçti. İstanbul’da ev odaklı, gayet izole bir hayat yaşadığını söyleyen sanatçı, Londra ve Paris’e gittiğinde bir ucube değil de sanatçı olduğunu anlamış. Sırf farklı olduğu için İstanbul günlerinde kimbilir nasıl davrandılarsa, sanatçı uzun süre kendini dışlanmış hissetmiş. Ve işin kötüsü bu durum Tate Modern’in kapısında kocaman harflerle yazıyor. Düşündüm de İstanbul ve sakinleri bu dışlama olayını hâlâ yapıyor. Nice sanatçı kaçırdık elimizden ama doymadık.
************
Bardaki Damien Hurst
MAYFAIR’İN kısa sürede klasik olmayı başarmış Asya mutfağı restoranlarından biri Sexy Fish. Sanat ve yemek yeni bir konsept değil ama restoran bunu biraz ileriye götürmüş. Damien Hurst’ün bronz heykelleri, Frank Gehry’nin lambaları derken olay egzotik ve lüks hale bürünmüş. Dizaynı için 15 milyon pound harcandığı söylenen mekânda en şaşırdığım şey barın iki yanında duran heykellere kimsenin dokunmamasıydı. Bizde olsa kesin denizkızının kuyruğu, eli hadi bilemedin parmağı kırılmıştı. 2015’te açılan mekândaki heykellere hâlâ bir şey olmamış.
Ülkemizdeki mekânlarda olup biteni yakından bilen biri olarak, bara bir şey koyunca ya çalındığından ya kırıldığından şikâyetçi olan mekân sahiplerini bildiğimden şaşkınlığımı gizleyemedim doğrusu.
************
Papatya’nın Yeri
SON dönem sanatçılardan elimizden kaçırdığımız biri de Billur Yapıcı. O da artık Londra’da yaşayanlardan. Eşi Tansel Turna ile kurdukları Nükleer Başlıklı Kız projeleri Türkiye için fazla alternatif kalınca Londra’da şanslarını denemek için şehir değiştirdiler. Son dönemde Billur’un yeni şarkısı ‘Papatya’nın Yeri’ ile gündemde. Taşındıkları ilk günlerde yaptığı şarkı fena halde vurucu. Bir o kadar da alternatif.
Londra günleriyse müzikal olarak beslenmeyle geçiyormuş. Görüşmemizden önceki gün Royal Academy’de ünlü flütist William Bennett’in sınıfına girip bedava ders alabilmiş mesela. Onlar adına seviniyor insan ama birer ikişer giden değerleri görünce hüzünlenmiyor da değilim.
