Habertürk
    Takipde Kalın!
      Günlük gelişmeleri takip edebilmek için habertürk uygulamasını indirin

        Kerem Akça’ya göre haftanın en iyisi “Aşk ve Merhamet” yarın vizyona giriyor

        Paranoid şizofreni teşhisi konulan Brian Wilson’ın hayatını paralel akan iki bölüm halinde, iki farklı oyuncunun desteğiyle anlatan ilginç bir biyografik film... Sanki müzisyen biyografisi filmlerinin “Akıl Oyunları”na cevabı… “Aşk ve Merhamet”, her karesinde sinema duygusu gizli, kalp atışlarınızı hızlandıracak ve yedinci sanata bağlanmanızı sağlayacak bir yapıt... Şüphesiz 28 Ağustos vizyonunun en iyisi.

        1960’larda ABD’de ortaya çıkan The Beach Boys, bir rock grubunun ötesidir. Bir yaşam, özgürlük ve sanatçılık biçimini dünyaya kazandırmıştır. The Beatles’ın İngiltere’de yaptığını ülkesinde devreye sokmuştur. Grubun Brian Wilson önderliğinde 1961’deki kuruluşu da bu minvalde gerçekleşmiştir.

        BENİ ORADA ARAMA’NIN ORTAK SENARİSTİNDEN

        “Aşk ve Merhamet” (“Love and Mercy”, 2014), son dönemde “Rampart” (2011) ve “Time Out of Mind” (2014) gibi başarılı filmlerde yönetmenlik yapan, Bob Dylan biyografik başyapıtı “Beni Orada Arama”nın (“I’m Not There.”, 2007) ortak senaristi Oren Moverman’ın imzasını hissettiriyor. Onun Michael A. Lerner’la yazdığı senaryonun gerçeklik iddiası yok. Ama Wilson’a konulan paranoid şizofreni teşhisi, iki zaman çizgisinde, iki farklı oyuncuyla ilerlenmesine yol açıyor. Böylece ‘kişilik bölünmesi’ somut bir anlatı metoduyla yansıtılıyor.

        Çocukluk halini de sayarsak bunalımlı Wilson’ı canlandıran üç oyuncu var. Paul Dano 1960’lar, John Cusack 1980’lere denk düşüyor. İlk dönemde müzik aşkı, irade öyküsü ve bir gencin çaresizliği var. O bölümlerde sıçramalı kurgu ve el-omuz kamerası dönemin furyasına uyum sağlıyor. ‘Klasik biyografi’ formülü canlanıyor.

        Cusack ise çapkın, bitkin ve sorunlu bir karakter tipine meylediyor. Evleneceği Melinda (Elizabeth Banks) ile ilişkisini, seks sahnelerini, yatakları gördüğümüz bölüm steadicam’le çekilmiş hareketli uzun planlarla yürüyor. Sanki Godard’ın belgeseli “Sympathy for the Devil”da (1968) Rolling Stones için uyguladığı plan sekanslardan oluşan modelin görsel yapısı devreye giriyor.

        LEZİZ RENK PALETİ VE MELANKOLİK BESTELER

        Ama bu dil farklılığı yavaş yavaş dengeleniyor. Zira öncelikle biz bir grubun kuruluş öyküsüne dahil ediliyoruz. Grenli (16mm) görüntüler, 60’ların unutulmaz The Beach Boys şarkılarına içeriden bakış atıyor. Bunun devamında ise Dano’nun bir anda duyduğu seslerle psikolojik bunalıma girmesi 80’lere yanaşmamızı sağlıyor. Planlar da uzamaya başlıyor.

        Robert D. Yeoman’ın sinematografisi çok lezzetli. Wes Anderson diyarından gelen görüntüleri canlı bir renk paletiyle servis ediyor. Fincher’ın son filmlerinde ‘hipnoz’ etkisi yaratan besteci Atticus Ross’un desteğiyle The Beach Boys şarkılarına alternatif bir melankoli geliyor. “Aşk ve Merhamet”, sinema duygusunu her anına yerleştiren, seyircisinden de bu aşka cevap bekleyen bir film. Alanında “Sen Şarkılarını Söyle”den (“Inside Llewynn Davis”, 2013) aşağı kalır tarafı yok.

        MÜZİKLE HAYATA TUTUNMA SANATI

        Sinema tarihinin en iyi müzisyen biyografisi “Beni Orada Arama”nın altı karaktere bölünen bir ruh halini, kişilik temsilini anlatan bambaşka oyuncular burada ikiye iniyor. Brian Wilson ismiyle de oynanmıyor. Böylece aslında Todd Haynes’in filminin dahiyane modeli, “Akıl Oyunları” (“A Beautiful Mind”, 2001) nesnesi haline geliyor. “The Doors”da (1991) Jim Morrison’ın öne çıkması misali bir anlatı metodu uygulanıyor. Onun saykodelik yaklaşımı başka bir boyuta taşınıyor. Müzik grubu biyografisi canlanmıyor.

        Her döneminde hayata tutunan karakter, bunu uyuşturucuyla, seksle, en çok da müzikle yapıyor. Dano ve Cusack uyumlu, Banks de başarılı… Ama bize tesir eden ‘God Only Knows’, ‘Good Vibrations’, ‘Surfin’ U.S.A.’, ‘Fun, Fun, Fun’ gibi sürekli kulağımızda çınlayan arşivlik şarkıların arka planına eklenen görüntüler. Kimlik bunalımı ve şizofreni de bu sayede sinemasal olabiliyor.

        “Aşk ve Merhamet”, klasik biyografik filmlerde artan ‘her şeyi anlatalım’ sorununu ‘iki periyodun üzerine gidelim’ çözümüyle kişiselleştirmeyi seçiyor. İki farklı dönemde ana karakter için bambaşka oyuncular kullanıp lineer hikaye kurgusunu yıkarak seyirciyi şaşırtıyor. “Beni Orada Arama” kadar devrimci değil. Ama sinema formatına elverişli olmayan bir şablonun kalıplarını zekice elden geçiriyor. Ucu açık kalan finaliyle bize ‘bunalım’ı, ‘merhamet’i ve ‘aşk’ı tüm çekiciliğiyle servis etmeyi sürdürüyor.

        FİLMİN NOTU: 6.9

        Künye:

        Aşk ve Merhamet (Love and Mercy)

        Yönetmen: Bill Pohlad

        Oyuncular: Paul Dano, John Cusack, Elizabeth Banks, Paul Giamatti, Joanna Going

        Süre: 121 dk.

        Yapım yılı: 2014

        Yazı Boyutu

        Diğer Yazılar