Şampiyon bilim!
Ben ortaokuldayken bir dersimiz vardı. Ne saçma bir cümle oldu bu... Ama ortaokulda olduğum yıllar o kadar geride kaldı ki dersin adını unuttum! Ve yazıya girmek için daha iyi bir giriş cümlesi bulamadım doğrusu. Neyse...
O adını unuttuğum derste ikişerli gruplara ayrılıp geniş bir tahta üzerinde kabloları birbirine bağlayarak kâh zil düzeneği kurardık, kâh bir ampulü yakmaya çalışırdık! Gökhan’ın eli bu işlere yatkın olduğundan geçer notu almayı başarmıştık yoksa bana kalsa o zil asla çalmaz, ampul patlardı!
Geçenlerde Yozgat’ta 6’ncı sınıf öğrencisi Metehan Selvi’nin görme engellilerin yürürken yolda önlerine çıkan nesneleri fark etmeleri için ‘engel algılama’ cihazı geliştirdiğini okurken, ortaokulda her seferinde elime yüzüme bulaştırdığım, sigorta teli bağlamaya çalışan halim geldi gözümün önüne...
Metehan ve arkadaşlarının elektronik devreler ve sensör kullanılarak geliştirdikleri cihaz, ayakkabı üzerine, diz veya bele takıldıktan sonra görme engellileri, sesli ve titreşimli sinyaller vererek uyarıyormuş.
Metehan haberlerde engelli bir vatandaşın açık bırakılan kanalizasyon şebekesi kapağına takılarak düştüğünü gördükten sonra onlar için bir şeyler yapmaya karar vermiş ve ortaya bu cihaz çıkmış...
ORDU’DAKİ NASA’LI
Hemen hemen aynı günlerde, Metehan’ın haberinin birkaç sütun ilerisinde, 72 yaşındaki Ordulu Cumaittin Turap’ın köyündeki ‘gözlemevi’nin ilgisizlikten 5 yıldır kapalı olduğu yazıyordu.
6 yaşında Ay tutulmasını izledikten sonra ‘uzay’a âşık olan Cumaittin Amca, 12 yıl önce 600 bin TL harcayıp İsviçre’den getirdiği teleskoplarla Sayacabaşı Köyü’ne bir gözlemevi kurmuş. NASA’ya üye olduğunu söylüyor: “Buradan Avustralya’daki Güneş tutulmasını rahatlıkla izleyebiliriz...”
Öğrenciler ve öğretmenleri beklediğini ama ilgisizlik nedeniyle 5 yıldır gözlem evinin kapısını açmadığını belirtip ekliyor: “Milli Eğitim’den, valilikten isteğim, okulları, öğrencileri buraya yönlendirmeleri. Neden bir bilim insanı buradan çıkmasın ki?..”
Başta da söylediğim gibi ‘asırlar önce’ ortaokuldayken hiç ilgimi çekmeyen, sigorta teli bağlamakla uzay mekiği yapmak arasında fark görmeyen ben, şimdi birilerinin bu tür şeylerle uğraştığını gördüğümde mutlu oluyorum. Prof. Celal Şengör’ün, “Ben bilgiyle ilgileniyorum” cümlesi yeni sloganım.
İşte tam da bu yüzden ‘bilginin ve bilimin’ peşinde olan Metehan’ların, Cumaittin Amca’ların bir şekilde buluşturulmaları ve çok daha fazla desteklenmeleri gerektiğini düşünüyorum.
Ama gelin görün ki geçen hafta ne Metehan ve arkadaşlarının ‘icadı’ ne de Cumaittin Amca’nın ‘gözlemevi’ çağrısı Arda Turan’ın Barcelona’dan Başakşehir’e transferi haberlerinin binde biri kadar yer almadı gazetelerde!
BİRİZ BİRLİKTEYİZ
Neyse ki bilime ve bilgiye meraklı çocuklar için çalışanlar da var... Mesela, 6 aydır forma vermediği Arda’yı çok sevdiği Bayrampaşa’ya birkaç kilometre mesafedeki Başakşehir’e göndermek üzere olan Barcelona’nın vakfıyla işbirliği planları yapan Nef Vakfı, Türkiye’de ‘bilim’e meraklı çocuklar için süper bir projeye imza atıyor! Hay Atölye çalışmasıyla yüzlerce ihtiyaç sahibi kadına iş imkânı sağlayan Nef Vakfı’nın, YGA’yla başlattığı #BirizBirlikteyiz projesiyle Türkiye genelinde 70 okula bilim kitleri dağıtılıyor.
Çocukları içlerindeki merak ve keşfetme dürtüsünü canlandırarak erken yaşta bilimle tanıştırmayı hedefleyen proje kapsamında, özel tasarlanmış kendin yap deneylerden ve mıknatıs yardımıyla kolayca birleştirilebilen elektronik bloklardan oluşan bin adet Twin Bilim Kiti, 10 bini aşkın çocuğa ulaştırılacak...
Belki bu güzel proje sayesinde Arda’nın dönüşüyle yeşil sahada kaybettiğimiz maçın ikinci yarısında yeni Metehan’lar ve Cumaittin Amca’larla gol üstüne gol atıp yıllardır futbolda yapamadığımızı yapar ve yakın bir gelecekte ‘bilimin şampiyonlar ligi’nde kupayı biz alırız...
