Doukara ve Diagne!

Bitmesini hiç istemediğimiz nefis bir maç izledik.

İnanılmaz mücadele, yüksek tempo, bol gol, çok sayıda fırsat, heyecan, inanç, direnç...

Önce Antalyaspor’u kutlayalım. Açık oynadılar. Tüm güçlerini ortaya koydular. Pırlanta değerinde bir galibiyet aldılar.

2-0’dan sonra bocalamalarına karşın, istedikleri sonuçla sahadan ayrıldılar. Antalyaspor’un bu galibiyetinde Doukara’nın rolü elbette ki inanılmaz büyük. Müthiş oynadı. Takımını taşıdı. Attı ve attırdı. Olağanüstü gücü, hırsı ve katkısıyla bol bol alkışlandı.

Deniz de Doukara’ya en iyi şekilde ayak uydurdu. Çok çalıştı. Ayrıca Yekta da tam not aldı.

Kasımpaşa da özellikle ikinci yarıda inanılmaz bir direnç ortaya koydu. Düşünün, 10 kişi kalmışsınız, 2-0 mağlup duruma düşmüşsünüz, ama sürekli golü kovalıyorsunuz ve eşitliği yakalıyorsunuz. Kolay iş mi bu! Kasımpaşa dün biraz dikkatli olsaydı, tarihi bir dönüşe imza atacaktı.

Ama kritik noktalarda çok büyük hatalar yaptı Kasımpaşa... Hemen yazalım. Mensah takımını adeta yaktı. Eksik bıraktı. Profesyonel bir futbolcu nasıl böyle sorumsuz davranabilir? Hayret...

Diagne dün yine parmak ısırttı. Helal olsun. Müthiş savaştı. Trezeguet de sonradan açıldı.

Paşa’nın eleştirilecek en büyük taraflarından biri, savunmadaki dikkatsizlik idi. Misal, yenilen ikinci golde Doukara düştü, kalktı, ama Paşa savunmasındaki 4 oyuncu sürekli seyirci kaldı.

Şu bir gerçek. Paşa hemen her maçta yüksek tempoyla oynuyor. Ofansif düşünceyle güzel futbol ortaya koyuyor. Ama çok sayıda bireysel hata yapıyor. Dün de bu tür hataların faturası ödendi.

Açık konuşalım. Hakem Ali Palabıyık da maçın kaderiyle oynadı. Paşa’nın iki net penaltısını vermedi. Üstelik ikisi de tam gözünün önünde oldu. İnsan hayret ediyor. Sahi, niye hep Paşa’nın aleyhine kararlar veriliyor! Merkez Hakem Kurulu’nda bu durumu açıklayacak kimse var mı acaba?