İkinci Abdülhamid kimdir?

II. Abdülhamid, 21 Eylül 1842'de dünyaya gelen, Osmanlı İmparatorluğu'nun bunalım döneminde tahta çıkan ve 34. padişahı olan 113. İslam halifesidir.

10 yaşında annesi Tirimüjgan Sultan vefat edince babası Sultan Abdülmecid'in diğer çocuksuz eşi Piristü Kadın Efendi, Abdülhamid'i büyüttü.

Amcası Abdülaziz'in 1876'da tahttan indirilmesi şüpheli ölümü, abisi V. Murad'ın tahta çıkmasını sağladı. Ancak abisi tahta çıktıktan 3 ay sonra ruhsal çöküntüler sebebiyle tahttan indirildi ve Çırağan Sarayı'na hapsedildi.

31 Ağustos 1876 tarihinde padişah olarak ilan edildi ve 7 Eylül'de kılıç kuşandı. Abdülhamid tahta çıktığında Osmanlı İmparatorluğu büyük bir bunalım içerisindeydi ve çöküş dönemindeydi. 1875'te devlet borçlarını ödeyemez hale düşmüştü.

II. Abdülhamid, Osmanlı'nın ilk anayasası olan Kanun-ı Esasi'yi, Mithat Paşa'ya verdiği taahhüt ile 23 Aralık 1876'da ilan etti. Meclis-i Mebusan ve Ayan Meclisi üyelerinin bulunduğu ilk meclis de 19 Mart 1877'de kuruldu ve I. Meşrutiyet dönemi başlamış oldu.

Hayatı boyunca Sırbistan ile savaş, Karadağ ile savaş, Türk-Rus Savaşı, Ermeni İsyanları, Yunanistan ile savaş, Yemen İsyanı, İkinci Meşrutiyet, 31 Mart Ayaklanması gibi tarihi olaylarda yer almıştır.

Hayatının son evresinde 12 Nisan gecesi awskerler subaylarına karşı ayaklanma başlatarak kendilerine liderlik yapan din adamlarının arkasında Heyet-i Mebusan'ın önünde toplandılar ve ülkenin şeriat yönetimine geçmesini istediler.

Hüseyin Hilmi Paşa hükümeti ayaklanan toplulukla uzlaştı ve tüm hükümet üyeleri görevlerinden istifa etti. Aynı zamanda ayaklanmacılar ittihatçı subaylar ve mebusları buldukları yerde öldürüyordu.

Ayaklanmanın bastırılmasının ardından sıkıyönetim ilan edildi ve ayaklanmayı teşvik eden liderler ölüm cezasına çarptırıldı. Meclis-i Umumi Milli adlı birlikte toplanan Heyet-i Mebusan ve Heyet-i Ayan, 27 Nisan'da Abdülhamid'in tahttan indirilmesini kararlaştırdı.

Abdülhamid'in tahttan indirilmesiyle aynı zamanda yargılanması da istendi ancak Hüseyin Hilmi Paşa hükümeti bu isteği reddetti ve Abdülhamid'în Selanik'te yaşaması uygun görüldü.

3 yıl Selanik'te ev hapsinde tutulan II. Abdülhamid, 1912'de İstanbul'daki Beylerbeyi Sarayı'na getirildi ve 10 Şubat 1918'de İstanbul'da hayata gözlerini yumdu.